۸
مارس برابر با ۱۸ اسفندماه، روز جهانی زن است. بیش از ۱۰۰ سال است که زنان در اقصی نقاط جهان، فارغ از جایگاه اجتماعی و سیاسی‌شان و جدا از ملیت و قوم و نژادشان، این روز را گرامی می‌دارند. ٨ مارس، یادآور اعتراض #زنان_کارگرِ کارخانه‌های نخ‌ریسیِ شیکاگوی ایالات متحده آمریکا در سال ۱٨۵۷ میلادی است.
در این‌روز جمعی از زنان کارگر در اعتراض به شرایط غیرانسانی ِکار به خیابان آمدند و خواستار کاهش ساعت کار، #دستمزدهای_عادلانه و برابر با کارگرانِ مرد و برخورداری از #حق_رای شدند. ایدهٔ نام‌گذاری چنین روزی در جریان مبارزه برای حق رأی از جانب مردان و زنان ترقی‌خواه (۲۳ فوریه ۱۹۰۹ میلادی) مطرح شد و در طی دهه‌ها به‌صورت فراگیر در تمامی جهان به‌رسمیت شناخته شده است.
این‌روز از معدود ایامی است که صدای حق‌خواهی زنان به گوش همهٔ جهان می‌رسد، صدایی که طی قرن‌ها، گاهی در نطفه خاموش شده و گاهی فریادوار طنین انداخته است.
برای زنان ایرانی نیز که از گذشته‌های دور در دست‌یابی به حقوق و برابرى‌های انسانى و رفع تبعیض، تلاش‌های گسترده و مداومی داشته‌اند، ۸ مارس بسیار مهم است. در ایران فعالان حقوق زنان (أعم از زن و مرد)، کوشیده‌اند در این‌روز با یکی‌کردن صداهایشان، به اشکال مختلف مطالبات‌شان را مطرح کنند و خواسته‌های برحقشان را به سیاست‌گذاران یادآوری کرده‌اند.
از این‌رو، با هدف حرکت به سوی جامعه‌ای بهتر و روزهایی روشن‌تر، پیشنهاداتی را به دولت، مسئولان و تصمیم‌گیران کشور ارائه می‌دهیم و در معرض قضاوت عموم می‌گذاریم؛ با این امید که منجر به جلب توجه هرچه بیشتر اذهان عمومی و سیاست‌گذاران کشور به کف مطالبات زنان ایرانی و کاستی‌های این حوزه شود:
۱- بسترسازی و اقدام برای تساوی همهٔ افراد جامعه فارغ از جنسیت در محضر قانون و در متن قوانین حمایتی
۲- سیاست‌گذاری و الزامى‌کردن دستمزد برابر زنان با مردان
۳- ایجاد فضای آزاد برای فعالیت مستقل انجمن‌های مدنی در حوزه زنان باهدف مشارکت فعال آنان در تمامی عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی
۴- هموارکردن مسیر مشارکت فعال و برابر زنان به‌مثابه حقوق شهروندی ایشان، در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی، فارغ از جناح‌بندی‌های سیاسی
۵- مشارکت‌دادن زنان در تدوین قوانین از طریق ایجاد ارتباط میان نمایندگان زنان در تشکل‌های مستقل مدنی با نهادهای دولتی و قانون‌گذاری
۶- ارتباط پیوسته با زنان فعال در تشکل‌های دانشجویی، به‌منظور رسیدگی بیشتر و رفع مشکلات خاص زنان دانشجو
۷- رفع تبعیض جنسیتی در تحصیل، انتخاب رشته تحصیلی و حذف هر گونه سهمیه بندی جنسیتی در پذیرش رشته‌های مختلف دانشگاهی
۸- ایجاد فضای آزاد برای زنان در انتخاب شغل و وضع هم‌زمان قوانین حمایتی برابر برای زنان و مردان سرپرست خانواده
۹- حمایت‌‌های قانونى و عملى از زنان در مقابل انواع خشونت‌های خانوادگى و اجتماعی آشکار و پنهان
۱۰- به رسمیت شناختن حقوق و اختیارات زنان در همسرگزینی و ایجاد شرایط ازدواج و طلاق برابر
۱۱- حمایت از مادران و زنان باردار شاغل، ضمن سیاست‌گذاری و وضع قانون‌های حمایتی برای ممانعت از طردشدن زنان از فعالیت‌های اقتصادی به‌بهانهٔ بارداری و زایمان
۱۲- بسترسازی برای به‌رسمیت شناخته شدن توان و حق حضانت برای مادران
۱۳- رسیدگی به‌وضعیت سلامت و امید به‌زندگی زنان باردار و مادران زندانی و تدبیراندیشی برای آزادی آنها یا تعیین مجازات‌های جایگزین زندان
۱۴- ارائهٔ خدمات بیمهٔ کامل به زنان خانه‌دار (شامل حمایت مالی، خدمات سلامت، درمان و بازنشستگی به‌صورت کامل)
۱۵- ممانعت جدی قانونی از ازدواج‌های اجباری کودکان (افراد زیر سن ۱۸ سال)
۱۶- رسیدگی ویژه به‌وضعیت و امکانات زنان ورزشکار و اقدام برای رفع موانع موجود درمسیر حضور فعال آنان در رقابت‌های ورزشی جهانی
از آنجا که هر تغییری در مسیر توسعهٔ کشور، با توجه به‌ظرفیت نیروهای اجتماعی و از طریق گفت‌وگو با جامعه و مصلحان اجتماعی صورت می‌گیرد٬ دراین آخرین روزهای سال ۱۳۹۵، هم‌زمان با روز جهانی زن، ما اجراکنندگان این بیانیه به‌عنوان بخشی از جامعهٔ مدنی، خواستار توجه و رسیدگی مسئولان به مطالبات حداقلی مطرح‌شده هستیم.
