افشا شدن نقشه و توطئه ترور تعدادی از کادرهای رهبری حزب کمونیست کارگری – حکمتیست از جانب دفتر سیاسی “سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران” در سال ۲۰۰۵ بار دیگر به همگان نشان داد که رهبری سازمان زحمتکشان چه پتانسیل و ظرفیت هایی را در درون خود برای ترور و حذف فیزیکی مخالفین سیاسی پرورانده است. در این تردیدی نیست که هر انسان آزاده نقشه رهبری سازمان زحمتکشان برای ترور مخالفین سیاسی را محکوم می کند.
سازمان زحمتکشان که با امید بستن به باز کردن باب دیالوگ با دوم خردادی ها و اصلاح طلبان حکومتی و با دل بستن به تکرار سناریویی که احزاب ناسیونالیست در کردستان عراق را به قدرت رساند شکل گرفت و مذاکرات پنهانی با هیئت های اداره اطلاعات جمهوری اسلامی، روز شماری کردن برای حمله آمریکا به ایران و تکرار تجربه خونبار عراق در ایران، پرسه زدن در کریدورهای کنگره و سنای آمریکا در راستای متوهم کردن مردم به حمایت قدرت های امپریالیستی، نشست و برخاست و همکاری با سلطنت طلبان شووینیست و محسن سازگاراها و … را در کارنامه داشت، در اوج درماندگی و استیصال سیاسی انجام عملیات های ایذائی و سپس حمله به اردوگاه کومه له و ترور مخالفین سیاسی را در سر پروراند. رهبری این جریان حتی به جریان انشعابی از صفوف خود در تابستان ۲۰۰۷ رحم نکرد و پروسه جدائی را با تهدید و نزاع و ضرب و شتم مخالفین همراه کرد. سازمان زحمتکشان با این کارنامه ای که دارد در صف راست ترین بخش اپوزیسیون بورژوایی ایران جا خوش کرده است. دو شاخه سازمان زحمتکشان به هیچ مقطعی از تاریخ کومه له و حزب کمونیست ایران ربطی ندارند و مردم کردستان با آگاهی از کارنامه و عملکرد این جریان ها اجازه ندادند که آنها محبوبیت و سابقه فعالیت کمونیستی کومه له را به دستمایه سیاسی فعالیت های راست روانه خود تبدیل کنند. کومه له و حزب کمونیست ایران همانطور که تاریخا نشان داده اند قاطعانه از آزادی های بی قید و شرط سیاسی دفاع کرده و توطئه ترور مخالفین سیاسی را به شدت محکوم می کنند. باید با کار آگاهگرانه و سازمانگرانه تلاش کرد که کارگران و زحمتکشان و مردم رنجدیده کردستان با حضور فعال در صحنه سیاسی جامعه، دست این جریان ها را از دخالتگری در تعیین سرنوشت خود کوتاه و کوتاهتر کنند
صلاح مازوجی
