قبل از هرچیز نفس محکومیت توطئه تروریستی در این اطلاعیه ولو با اکراه که اینجا و آنجا اشاره شده خوب و قابل دفاع است، راستش تنها همین. البته همین هم در این شرایط کافی میبود، اما خروجی این اطلاعیه به جایی وصل است که ماحصلی جز اعلام همسویی با همین باندها ندارد در نتیجه صرفا یک امید واهی است. اینکه اطلاعیه جناح ناسیونالیست درون کومله تحت فشار افکار عمومی صادر شد، ارزیابی درستی است اما بدیهی است که اطلاعیه مذکور بخش زیادی از آن ضربه و فشار ناشی از بدنه این موجودیت سیاسی را در کوتاه مدت به “خوبی” گرفته، و از طرفی دیگر برای باند مهتدی و شرکاء سیگنالی جهت درک حال و روز امروزشان فرستاده اند و با توجه به عکس العمل فالانژیسم سازمان یافته باند مهتدی و همپیمانانش در جناح ناسیونالیست کومله، کسی که “باید” این چراغ سبز را ببیند، دیده است، میزان حمله به نوشته صلاح مازوجی را با اطلاعیه همپیمانان مهتدی در کومله، لطفا مقایسه شود.
اگر بشود گفت دستاورد، اما دستاوردهای فشار افکار عمومی بر شرکاء مهتدی در کومله و حزب کمونیست ایران عبارت است از، ۱:اعتراف و تاکید بر تلاش برای تدارک لشکر کشی نظامی به اردوگاه کومله،۲: گرچه با زبان دیپلوماتیک و دوپهلو اما به دلیل روشن بودن موضوع اطلاعیه در انظار عمومی، این اطلاعیه به حساب محکومیت عمل تروریستی باند مهتدی، برغم میل جناح ناسیونالیست کومله در اذهان متبادر و ثبت میشود، گرچه همانطور در اطلاعیه با کلمه “ازپیش” به این مسئله میپردازد و این عنصر را نیز حمل میکند که به جریانی غیر از باند مهتدی این را میگوید. امید بستن به این عکس العمل شرکاء مهتدی که در کومله لانه کرده اند، بی پایه و اساس است، چون بورژوازی بی پرنسیب تر از این حرفهاست و سر پیچ بعدی با یک چرخش قلم زیر هرچیزی میزنند.
نگاهی گذرا به اطلاعیه
پس از چند روز سکوت در ارتباط با افشاگری “شورش خراسانه” در خصوص توطئه تروریستی به قصد ترور تعدادی از رهبران حزب کمونیست کارگری- حکمتیست، کومله اطلاعیه ای منتشر کرد. احیانا تعلل جناح مسلط در کومله در خصوص این اطلاعیه به جهت حسابگریهای مربوط به موازین دیپلوماسی بوده باشد، لذا از آنجهت که تکلیف سیاسی این جناح روشن است، به این خاطر انتظار تعجیل در دادن اطلاعیه فاقد اهمیت است و هیچ معادله ای را برهم نمیزد. اطلاعیه کومله به شیوه تلگرافی و دریافت پیام از طریق علایم مورس، از سر رفع تکلیف و البته تحت فشار فضای عمومی به مسائلی اشاره میکند و همزمان در لابلای کلمات مسائلی با ضریب هوشی پایین تزریق شده که دست آخر مگر صرفا از نگاه “منتظران” چنین اطلاعیه ای وگرنه از نگاه عموم جامعه و صف آزادیخواه و برابری طلب بی تخفیف در مقابل بورژوازی رنگارنگ چیزی دستگیر کسی نمیشود. در نگاه نخست، این اطلاعیه چند خطی از طرف خط مسلط درون کومله، تنها بی اهمیتی موضوع مطرح شده برغم ادعای آنها بر اهمیت موضوع را به روشنی به نمایش میگذارد. اما محتوای اطلاعیه هم چیز تازه ای نبوده و همان سیاست کومله در خصوص احزاب و اپوزسیون در کردستان است که معرف همگان میباشد. اطلاعیه کومله همزمان که بر اهمیت این مسئله ، توطئه های تروریستی انگشت میگذارد اما خود در چند خط این مسئله مهم را ختم به “دیالوگ و گفتگو و تقویت روحیه نقد و روشنگری” میکند.
“معلوم” نیست چرا توطئه یک باند مزاحم مانند زحمتکشان، که طبق اذعان همین اطلاعیه در صدد لشکرکشی نظامی به کومله نیز بوده اند، با دیالوگ و گفتگو درمان میشود. باید به این جناح مسلط در کومله گفت موضوع دیالوگ و دیپلوماسی نیست موضوع، توطئه تروریستی یک باند فالانژ علیه کمونیستها است، لطفا در این خصوص نظر بدهید. آیا خط مسلط ناسیونالیستی در کومله با وجود روابط حسنه با این باندها و احیانا تامین تعهد فی مابین برای خودشان، از تکرار این توطئه ها علیه بقیه مطمئن هستند، که در این اطلاعیه اینگونه اعلام کرده اند که : “ما همواره اعلام کرده ایم که برای اجتناب از رویاروئی های مسلحانه، لازم و ضروری است که همه نیروهای سیاسی موجود در کردستان به روشنی و بطور اکید به سیاست عدم استفاده از اسلحه در پیشبرد اختلافات سیاسی متعهد شوند و پایبندی بدون چون و چرای خود به این امر را به جامعه کردستان اعلام نمایند. ” بخشی از اطلاعیه کومله. اگر امضای تعهدنامه و اعلام علنی و با صدای بلند، پایبندی که منظور نظر اطلاعیه کومله است، که از کانال دیالوگ با این باندها هم تامین میشود، صرفا برای خودیها نباشد که خیالشان راحت باشد، در این صورت جناح ناسیونالیست کومله را به قرائت اطلاعیه باند مهتدی در این خصوص جلب میکنم تا هم نتیجه روابط حسنه و رعایت موازین همجواری خودیها با همدیگر و هم در قبال “غیر خودیها”، کمونیستها و همچنین پایبندی این باند خلافکار و بزدل مهتدی را نظاره کنند.
از سویی دیگر جناح ناسیونالیست درون کومله که تاریخا روابط حسنه ای از زمان جنینی این باند توطئه گر تاکنون باهمدیگر داشته اند، چرا مورد سوء قصد نظامی همین باند قرار گرفتند و چرا این روابط دیپلوماتیک چندین دهه، رهبری این باند را ملزم به رعایت لااقل حس همسرنوشتی با خود آنها نکرده است؟!. ایا اطلاعیه نویس کومله حمله خونین داخلی میان باندهای مهتدی- ایلخانی زاده که منجر به زد و خورد شدید میان آنها در آستانه جدایی شد، که تا مدتی نیروهای نظامی اتحادیه میهنی مقراتشان را برای برقراری” نظم عمومی”، بخوانید تقسیم قدرت، قرق کرده بودند، را بعنوان پیشینه این باند نادیده میگیرند و باز تاکید میکند که درمان این “دردها” دیالوگ و گفتگو و پایبندی و تعهد از راه دیپلوماسی است؟؟ این که تئوری جناب مهتدی است که در تلویزیون آیت الله بی بی سی اعلام کرد. خوب به نظر هر عقل سلیمی، پایبندی این باندها باید به محک چند دهه دیپلوماسی میان شما و آنها زده شود و بس. این اطلاعیه، اطلاعیه نیست، رفع تکلیف و از سر باز کردن این “غائله دردسر ساز” برای روابط حسنه دیگر است، در نتیجه وقت خواننده این تکستها را با این سوراخهای اطلاعیه شرکاء مهتدی درون کومله را نمیگیرم.
نکته آخر اینکه در این اطلاعیه آمده است : ” جنبش انقلابی کردستان نباید جای عرض اندام تروریستها و اقدامات تروریستی باشد”. آیا با وجود همسرنوشتی سیاسی با این باندها که هر روز یک توطئه تروریستی آنها در فضای مجازی برملا میشود، “جنبش انقلابی کردستان” تنها جایی برای تروریستها نیست؟ اگر این تروریستها، ناسیونالیستها باشند چی؟. اگر شما آنقدر در مقابل تروریستها قاطع هستید چرا از در بیرونشان میکنید و از پنجره واردشان میکنید، بهتر نیست به جای خوش و بش و بند و بست پنهانی، بدون لکنت زبان، آنهارا به جامعه معرفی کنید تا حال روزی که دارند بدتر از امروز شود؟ اگر در گفتن اینکه “جنبش انقلابی کردستان” نباید جای عرض اندام تروریستها باشد جدی هستید و مسئله توطئه تروریستی اخیر برای شما محرز نیست و “از پیش” آن را محکوم میکنید، تدارک برای حمله نظامی به اردوگاه کومله، تیراندازی و دسیسه های دیگر که محرز است و شاهدان آن زنده هستند و نمرده اند، چرا نتنها به عرض اندام آنها کمک میکنید بلکه سخنگوی آنها هستید؟ مگر نگفتیم اینها همان وظیفه ای را به عهده خواهند گرفت که “جبهه النصره و حشد الشعبی” به عهده گرفته اند، چرا جامعه را از وجود چنین جانوران سیاسی که از آنها بعنوان “حزب و سازمان سیاسی و اپوزسیون” اسم میبرید، آگاه نمیکنید تا دستشان از سر جامعه کردستان کوتاه شود؟
