غروب روز دوشنبه ۱۵ آوریل ۲۰۱۹ کلیسای نوتردام در پاریس آتش گرفت. بحمض پخش این خبر، میدیا و رسانه های بورژوازی در کشورهای مختلف پخش برنامه های عادی خود را قطع کردند و در مورد نحوه پخش و پوشش دادن این واقعه تفهیم و به خط شدند. بدنبال آن عکس العمل رهبران دول بورژوازی در همین راستا شروع شد. اگر از این واقعه بعنوان یک اثر و یا یک میراث هنری با کارهای هنری برجسته در آن اظهار تاسف میکردند، هرچند که مناره های کلیسا و مساجد و غیره همه جا یادآور شقاوت و بی رحمی مذهب است و با خون و عرق انسانهای زیادی ساخته شده اند و سبکهای معماری و نقاشی و غیره تحت سیطره کلیسا در سراسر قرون وسطی بود، با این حال میشد از کنار آن رد شد. سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ موزه لور پاریس با ساختمان متعلق به قرن دوازدهم میلادی آتش گرفت و تعدادی از آثار هنری آن از بین رفتند. اگر این روزها این موزه دوباره آتش میگرفت و نصف آن با آثار هنریش از بین میرفت، این نمایش مشترک بازار و مذهب را راه نمی انداختند. سال گذشته (اکتبر ۲۰۱۸) موزه اصلی برزیل در شهر ریودوژانیرو با قدمت ۲۰۰ ساله با آثار هنری و فسیلهای ۱۲۰۰۰ سال پیش آتش گرفت و کاملا در آتش سوخت. تصور نمیکنم که رهبران اصلی دول بورژوازی در غرب حتی اظهار تاسف علنی خود را هم اعلام کرده باشند. اما در واقعه آتش سوزی کلیسای نورترام پای مذهب و منافع بورژوازی در جلوکشیدن بیشتر مذهب در میان بود. این واقعه به بورژوازی و کلیسا فرصتی داده بود، منافع مشترک طرفین ایجاب میکرد که از آن برای دامن زدن به احساسات مذهبی مردم حداکثر استفاده را بکنند. می بایست مردم شهر پاریس را عذا دارو ماتم زده و گریان نشان دهند و با آن مردم را بویژه کاتولیکها را به حمایت بیشتر از مذهب و کلیسا تشویق کنند.
به عکس العمل بعضی از رهبران دول بورژوازی در غرب و روزنامه های فرانسه در ارکستر تزویرو ریایی که راه افتاده بود، اشاره میکنیم. امانوئل ماکرون گفت که دردناک است که شاهد سوختن بخشی از تنشان باشند. انگلا مرکل گفت که نوتردام نماد فرانسه و سمبل فرهنگی اروپاست. ملکه انگلستان گفت که این واقعه دل او را عمیقا به درد آورده است. هایکو ماس، وزیر امور خارجه آلمان نیز گفته است که آتش‌سوزی نوتردام قلب همه را جریحه‌دار کرده است.و واتیکان هم گفت که نوتردام نماد مسیحیت است. میدانند که از این نمادهای مسیحیت بخصوص در واتیکان آنقدر مناره به هوا رفته است که قابل شمارش نیستند. منافع روز بورژوازی و همکاری مذهب با آن ایجاب میکرد که این یکی را استناء جلوه دهند.
روز سه شنبه ۱۶ آوریل روزنامه های پاریس نظرات خود را در این مورد منتشر کردند.روزنامه کاتولیکی “الاکرا” نوشت که آتش‌سوزی نوتردام “قلبی نشسته در تلی از خاکستر” است. روزنامه پاریزین از اشک‌های پاریس این بانوی پاریس سخن گفت و روزنامه فیگارو این واقعه را “فاجعه” نام نهاد.
مجریان مختلف تلویزیون بی بی سی به زبان انگلیسی، دهها بار از خبرنگاران خود در اطراف نوتردام می پرسیدند، خوب عکس العمل مردم حاضر در آنجا چیست؟ معلوم بود که میخواستند بینندگان آن بشنوند که مردم پاریس عذا گرفته اند، ماتم زده و گریانند. خبرنگار یکی از تلویزیونها حین پخش خبر گریه میکرد. تا حال دیده نشده است که خبرنگاری حین پخش گزارش برای مثال، سونامی در تایلند که جان ۲۰۰ هزار نفر را گرفت و یا برای سونامی و زلزله در ژاپن که جان بیش از ۲۰۰۰۰ نفر را گرفت و ۲۴۰ نفز نیز ناپدید شدند و یا برای زلزله هائی که گاها ۴۰ تا ۵۰ هزار نفر را زیر خاک میکند و یا همین توفانها و سیل های اخیری که شاهد آنیم که دهها نفر را کشته و صدها نفر را بی سرپناه می کند و یا حین گزارش از وضعیت انسانهای فقر زده و گرسنه و آواره که محصول خود این سیستم تولیدی است گریه. کند. اما در آتش سوزی نوتردام پای بازارگرمی برای جهل و خراقه و تحمیق مردم در میان بود و می بایست در تحریک احساسات مذهبی مردم عموما و بویژه کاتولیکها سنگ تمام بگذارند.
درهرحال، بساط تزویر و ریای مذهب و بازار در روز بعد نیز ادامه داشت و احتمالا در ابعاد محدود تری هنوز هم ادامه داشته باشد. بورژوازی اما کارکشته است میدانست که آن را باید به بازار و پول وصل کند. میدانست که نهایت این تبلیغات مذهبی می بایست به دست توی جیب کردن نه تنها سرمایه داران که بخشهایی از مردم بویژه کاتولیکها بیانجامد. می بایست به گرفتن قول میلیونها دلار برای تعمیر و بازسازی نوتردام ختم شود. هم اکنون میلیونها نفر بویژه کاتولیکها در سراسر جهان بسیج شده و به سمت نوتردام برای مایه گذاشتن از جیب خود مسابقه گذاشته اند. این در حالی است که اکثر سرویس ها و خدمات اجتماعی و مراکز درمانی در فرانسه به خوبی کار نمیکنند.
راستش همه مذاهب اینجوری اند. همه آنها از راه انداختن عذاداری و ماتم زده کردن و تحمیق مردم و جامعه هدفشان کشاندن بخشهای بیشتری از مردم به عبودیت و زانو زدن در مقابل مذهب و وادار کردن آنان به دست توی جیب کردن و حمایت مالی از مذهب است. فردا اگر در کشورهای اسلام زده هم جائی مسجد مهمی از نظر آنها آتش بگیرد، دول اسلامی نیز مشابه این و چند برابر این را تکرار میکنند.
این سیمای واقعی دنیای بورژوازی است. این سرمایه داری در دهه دوم قرن بیست و یکم است. بورژوازی شدیدا به جلو کشیدن بیشتر مذهب و راسیسم نیاز دارد. چیز قابل عرضی ندارند. همه جا بیکارسازی ها و انجماد یا کاهش دستمزدهای طبقه کار در جریان است. همه جا زدن از بیمه های درمانی و اجتماعی و تحمیل فقر بیشتر به طبقه کارگر و مردم کم درآمد و ادامه “ریاضت کشی اقتصادی” در جریان است. این در کشورهای اروپائی و سرمایه داری پیشرفته، در کشورهای استبدادی سرمایه داری نه تنها از بیمه های اجتماعی و درمانی لازم خبری نیست، بلکه اعتراض توده کارگر و مردم کم درآمد را به وضعیت موجود چه اقتصادی چه برای گشایش سیاسی بلافاصله به گلوله می بندند. بورژوازی هیچ جا افقی برای بیرون آوردن مردم و جامعه از این وضعیت ندارد. نه جناح راست و نه جناح چپ مرکز آن. لذا از فرصتهای مشابه این و از هر اقدامی برای به قهقرا کشاندن بیشتر جهان و به حاشیه راندن نه تنها کمونیسم بلکه تنگ کردن فضا به سکولاریسم و همین شبه سکولاریسمی که ادعای آن را دارند، نیز استفاده میکنند. هم اکنون مساله آلودگی هوا در لندن و دیگر شهرهای بزرگ بریتانیا به معضل بزرگی برای مردم این کشور تبدیل شده است. طبق گزارش روزنامه ها و نظر پزشکان هر سال جان حدود ۳۰ هزار نفر را با مرگ زودرس میگیرد. عده ای از مردم بعنوان اعتراض و نجات کودکانشان، خودشان و سالمندان این کشور و توجه دادن حکومت محافظه کار بریتانیا به اقدامی فوری در این مورد، خودشان را با زنجیر به نرده پیاده روها می بندند و عده ای نیز به جرمی کوربین رهبر حزب کارگر متوسل شده و جلو خانه او بست می نشینند به این امید که حزب لیبر کاری بکند! چند روز قبل یعد از مدتها تبلیغ برای رفع آلودگی هوای لندن توسط شهردار حزب لیبر، گفتند که از این به بعد برای ایجاد مناطق عاری از آلودگی هوا در مرکز لندن جریمه ورود وسایل نقلیه دود زا به مرکز این شهر را دو برابر میکنند! و کلی در این مورد تبلیغ کردند. شهردار لیبر به جای فکر جدی برای رفع الودگی هوا به روش حزب محافظه کار برای کسب درآمد بیشتر شهرداری متوسل شد. همه میدانند که صاحبان وسایل نقلیه دود زا به دلایل مختلف ناچار از دادن جریمه و ورود به مرکز لندن هستند. آلودگی هوا همچنان سر جای خود میماند و جان انسانهای زیادی را میگیرد، اما درآمد بیشتری به خزانه شهرداری لندن ریخته میشود. اینهم از راه حل حزب لیبر.
در سرمایه داری ایران که حکومت اسلامی بر بالای آن است، سیل آمده و بنا به آمار خودشان به ۱۲میلیون نفر آسیب جدی رسانده است.به جای کمک رسانی فوری و حمایت مالی وسیع از این مردم، میدانند که آنان را مانند زلزله زدگان به حال خود رها کرده و رها میکنند، لذا نمایندگان زمینی مذهب درایران از ترس گسترش اعتراض مردم علیه حکومت اسلامی، دست به دامان “مذهب در آسمان” شده اند و سیل زدگان را از آن می ترسانند که مبادا به “رحمت الهی” پشت کنند!
جنبش ما، جنبش کمونیسم طبقه کارگر،نه تنها نباید مرعوب ترفندهای دست در دست هم بورژوازی و مذهب شود، نه تنها دست درگردنی بورژوازی و مذهب را در تحمیق جامعه و مردم لازمست شفاف افشا کند، بلکه در مقابل بورژوازی در ابعاد و در عرصه های مختلف بویژه تهاجم وحشیانه آن به زندگی طبقه کارگر، لازمست محکم ایستاده و آن را ناکام و رسوا کند.
