اول مه امسال، فضای سیاسی ایران را حول خود قطبی کرد. جنبش کارگری علیرغم سرکوبها و زخمهای باز بر پیکرش، فراخوان اجتماع در مقابل بهارستان را داد و تقریبا تمام تشکلهای کارگری، تشکل فعالین کارگری، بازنشستگان، معلمان، دانشجویان دانشگاههای کشور و فعالین سیاسی از این اجتماع حمایت کردند. این اراده و عزم جمعی را باید در مقابل سخنان خامنه ای مبنی بر: “دشمن روی اعتراضات کارگری سرمایه گذاری کرده” و تهدید مسئول شورای امنیت ملی که: “اعتراضات کارگری نباید خیابانی شود” گذاشت. اول مه امسال، بر متن فضای جامعه و پتانسیل وسیع نارضایتی و اعتراض میان کارگران، صحنه تقابل مستقیم طبقه کارگر با حکومت سرمایه بود.
کمتر از نیم ساعت از تجمع اولیه نگذشته بود که پلیس و نیروی انتظامی و لباس شخصی ها وحشیانه به صف کارگران حمله ور شدند، کارگران را مورد ضرب و شتم قرار دادند و دهها نفر از شرکت کنندگان را بازداشت کردند. اسامی دستگیرشدگان در میدان بهارستان و اطراف آن عبارتند از: رضا شهابی، فرحناز شیری، وحید فریدونی، حسن سعیدی، ناصر محرمزاده، سیدرسول طالب مقدم، محمدعلی اصلاغی، اسدالله سلیمانی، کامیار فکور، محسن سلیمانی‌نژاد، الهام صالحی، مرداس طاهری، عباس شمس، هادی سلیمانی، مهدی عظیمی، داوود رفیعی، فرهاد شیخی، انیشا اسدالهی، ماهان صالحی، قاسم خالویی، کیوان صمیمی، عصراله سلیمانی، ناهید خداجو، مرضیه امیری و سمیرا امیری. با حمله پلیس برای متفرق کردن اجتماع، جمعیت به سمت مترو راه افتاد و شعار میدادند: “برخورد امنیتی محکوم است”. جمعیت با سردادن شعار “گرانی، تورم، بلای جان مردم” به سمت بهارستان حرکت کرد. همزمان نیروهای امنیتی و پلیس به جمعیت حمله میکردند و تلاش داشتند جمعیت را به داخل مترو هدایت کنند. در اجتماع امروز تهران و متعاقب آن در گوشه و کنار ده ها نفر از اعضای سندیکای واحد، دانشجویان، فعالین کارگری، بازنشستگان و فعالین سیاسی با خشونت تمام پلیس دستگیر شدند و آنها را به بازداشتگاه وزرا در میدان ارک منتقل کردند. بنا بر تماس و خبری توسط دستگیر شدگان؛ تعداد دستگیری ها حدود ۶٠ الی ۶۵ نفر است که ١۵ نفر از آنها از رفقای زن هستند.
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست تهاجم وحشیانه پلیس سرمایه به اجتماع بدیهی و طبیعی کارگران در روز جهانی کارگر را قویا محکوم میکند و آنرا نشان عجز و وحشت بورژوازی اسلامی از قدرت و پتانسیل جنبش رهائیبخش کارگری میداند. طبقه کارگر و اردوی آزادیخواه و برابری طلب در ایران، نه فقط اُسرای جنبش کارگری و زندانیان سیاسی را از چنگ خونین سرمایه رها میکند بلکه طومار حکومت و دولت سرمایه در ایران را درهم خواهد پیچید. بازی تازه آغاز شده است! زنده باد اتحاد صفوف طبقه کارگر علیه سرمایه داری!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
١١ اردیبهشت ١٣٩٨ – ١ مه ٢٠١٩
