رفتارهای شنیع، جنایتکارانه و نژادپرستانه حاکمیت و ناسیونالیسم ایرانی علیه افغانستانی های ساکن ایران امر جدیدی نیست. این رفتارها در پرونده فرهنگ و ایدئولوژی منحط ایرانی- اسلامی دارای کارنامه قطوری است. همین مدتی پیش بود که در آغاز بحران کرونا رژیم اسلامی یادش افتاد تا کرور کرور مهاجرین افغانستانی را از ایران اخراج کند. آنهائی هم که مانده اند در این بحران فاجعه بار و تراژیک شرایط بمراتب خشن تر از هر زمانی را تحمل میکنند.
ظاهراً وزارت بهداشت طرحی و سامانه ای برای غربال مبتلایان به ویروس کرونا در نظر گرفته است. ظاهراً این سامانه ای برای “کمک به نظام سلامت کشور در پیشگیری، شناسایی و مراقبت افراد جامعه در مقابل بیماری کرونا” است. اما در این طرح نژادپرستانه باید اولاً ایرانی باشید، ثانیا دارای کُد ملی باشید و گرنه امکان ثبت نام ندارید و احیاناً مشمول دریافت خدماتی نمیشوید. بیشتر افغانستانی های ساکن ایران کُد ملی ندارند، غیر قانونی محسوب میشوند، عمدتاً با قوانین نژادپرستانه حکومتی از گردونه ساکنین قابل شمارش ایران و برخورداری از هر نوع حقوقی به بیرون پرتاب شده اند.
مضاف بر اینها نگرش راسیستی و فاشیسم ضد افغان توسط ناسیونالیسم ایرانی روزمره علیه افغانستانی ها عمل میکند. وقتی کارگران افغانستانی به داروخانه ها برای خرید ماسک و دستکش و شوینده مراجعه میکنند، بخشاً با این پاسخ روبرو شدند که “برای افغانی‌ها ماسک نداریم”! وقیحانه به آنها گفته اند: “برای ایرانی‌ها هم وسایل ضد عفونی نداریم چه برسد به شما”!
یک مورد دیگر داستان غم انگیر فاطمه ٣۴ ساله است که وقتی ٨ ساله بوده به ایران مهاجرت کرده است. در ایران بزرگ شده، کارگر است، همسرش حیدر ایرانی است و در منطقه کارگری ملارد زندگی میکنند. همسرش مبتلا و در بیمارستان بستری میشود. بعد از ترخیص از وی سه میلیون تومان هزینه میگیرند. وقتی می پرسد چرا باید سه میلیون بدهم، یکی از پرسنل بیمارستان و مسئول ترخیص بر سرش فریاد زده که “اصلا نباید شوهرت را بستری می کردیم”! یکی از فامیلهای فاطمه که به کرونا دچار شده را در بیمارستان پذیرش و بستری نکردند و وی با درد و رنج در کنج خانه اش جان سپرده است! این اقدامات اساسًاً از جانب حکومت و فاشیسم ضد افغان آگاهانه به این دلیل صورت میگیرد که افغانستانی بارشان را ببندند و به افغانستان برگردند. اینجا فقط بحث مهاجر افغانستانی و حقوق وی نیست، خیلی ها در ایران بدنیا آمده اند و پدر یا مادرشان افغانستانی است. خیلی ها ازدواج کردند. خیلی ها اساساً از افغانستان تجربه و خاطره ای ندارند.
این فاشیسم ضد افغان در متن بحران کرونا تشدید شده است. جمهوری اسلامی همواره به این تمایل ارتجاعی و ضد کارگری و نژادپرستانه میدان داده است تا از طریق آن زحمتکشان و کارگران را در مقابل هم قرار دهد. این اقدامات شبیه رفتار آلمان نازی با یهودی ها و کمونیست ها و شبیه رفتار دولت اسرائیل با فلسطینی ها است. این نژادپرستی عریان و آدمکشی آگاهانه است. جنبش کارگری ایران و اردوی رادیکال و انساندوست بویژه در این بحران باید در مقابل این تمایلات با قاطعیت بایستند و آنرا محکوم و منزوی کنند. امروز علیه کارگران افغانستانی بدلیل محل تولدشان این جنایت را مرتکب میشوند و فردا در متن کمبود و محدودیتها همسایه را بجان همسایه می اندازند. هشیار باشیم، از کنار این رفتارها نگذریم و در مقابل این توحش نژادپرستانه محکم و قاطع بایستیم. ما امروز بیش از هر زمان به یک همبستگی قدرتمند انسانی، به انترناسیونالیسم وهمسرنوشتی طبقاتی کارگران نیاز داریم.
