کارگران رسمی وزارت نفت ۴ بهمن به تجمع مقابل ساختمان این وزارت‌خانه در تهران فراخوان داده‌اند. خواست تجمع بهبود شرایط کار همه‌ی کارگران اعم از رسمی، پیمانی و قراردادی، افزایش دستمزدها به ۱۲ میلیون تومان، پایان دادن به خصوصی سازی‌ها در صنعت نفت، و به رسمیت شناختن حق تشکل، اعتصاب و تجمع کارگران است.
این فراخوان با حمایت کارگران پیمانی و موقت صنعت نفت روبه‌رو شده است. به این ترتیب، کارگران صنعت نفت که با اعتصاب فراگیر مرداد ماه فصل جدیدی را در تاریخ مبارزات خود گشودند، یک گام دیگر به پیش برداشتند: «طرح مطالبات مشترک و پر کردن شکاف میان کارگران رسمی و پیمانی برای اقدام مشترک.»
موضوع اصلی تجمع خواست‌های «فوری و مشترک کارگران رسمی و پیمانی» است که رئوس آن در فراخوان کارگران صنعت نفت چنین بیان شده است:
«لغو قوانین برده وار مناطق ویژه اقتصادی، کوتاه شدن دست پیمانکاران و لغو قراردادهای موقت و پیمانی، افزایش مزد به بالای خط فقر (۱۲ میلیون تومان). دستمزد هیچ کارگری نباید زیر خط فقر باشد، پایان دادن به چپاول و دزدی تحت عنوان خصوصی‌سازی، امنیت شغلی، توقف اخراج و بیکار سازی کارگران در کلیه مراکز نفتی، پرداخت به موقع دستمزدها، رعایت پروتکل‌های سازمان بهداشت جهانی در مقابله با کرونا، به رسمیت شناختن حق اعتصاب، تشکل و تجمع کارگران».
«در حمایت از فراخوان همکاران رسمی خود به تجمع در ۴ بهمن بر خواست‌هایمان تاکید داریم. ما کارگران پیمانی صنعت نفت، ما ۲۵ هزار کارگری که در مرداد ماه اعتصاب کردیم و با وعده‌های داده شده سر کار بازگشتیم ولی هنوز هم جوابی نگرفته‌ایم، به اجرایی نشدن وعده‌های داده شده اعتراض داریم».
پیمانکاران و مسئولان تمامی شیوه‌های معمول برای درهم شکستن اعتصاب کارگران از قبیل تهدید، تلاش برای ایجاد شکاف میان کارگران، و تطمیع کارگران منفرد استفاده کردند، اما در نهایت بسیاری از پیمانکاران در برابر همبستگی و پایداری کارگران تسلیم شدند و به خواست‌های آنان تن دادند.
حقوق معوقه کارگران در بسیاری از مناطق پرداخته شد. در شرایطی که وزیر نفت کارگران را از خواست افزایش حقوق برحذر داشته و از آنان می‌خواست «وضع کشور» را در نظر بگیرند، بخشی از پیمانکاران حاضر شدند حقوق‌ها را افزایش دهند.
خواست‌های کارگران رسمی، پیمانی و قراردادی صنعت نفت:
۱. تبدیل قراردادهای موقت و پیمانی به قراردادهای دائم
۲. افزایش حقوق‌ها به بالاتر از خط فقر (۱۲ میلیون تومان)، هیچ کارگری نباید کمتر از ده میلیون مزد دریافت کند.
۳. پرداخت به موقع حقوق، پرداخت فوری مطالبات معوقه
۴. برخورداری کارگران موقت و پیمانی از امکانات درمانی وزارت نفت به طور رایگان
۵. رعایت پروتکل‌های سازمان بهداشت جهانی در مقابله با کرونا، واکسیناسیون رایگان و همگانی با خریداری واکسن مورد تائید این سازمان
۶. پایان دادن به فضای امنیتی در صنعت نفت
۷. به رسمیت شناختن حق اعتصاب، تشکل و تجمع کارگران
تقسیم کارگران به رسمی، پیمانی، موقت، و حجمی که به‌ویژه در سه دهه اخیر با هدف ارزان سازی نیروی کار به شکل گسترده در تمامی بخش‌های اقتصاد عملی شده، هدف مهم دیگری را هم دنبال می‌کند و آن ایجاد شکاف و تضاد میان گروه‌های مختلف کارگران و جلوگیری از وحدت آن‌ها ست.
اکنون، کارگران رسمی شرکت نفت که نسبت به کارگران پیمانی شرایط کاری و مزدی بهتری دارند، با حمایت از کارگران پیمانی این ترفند را بی اثر کرده‌اند. اعلام پشتیبانی کارگران موقت از خواست‌های همکاران رسمی‌شان نیز تاکیدی است بر اراده برای حرکت مشترک.
تا همین جا، مستقل از تجمع روز شنبه و تجمعات احتمالی آینده، کارگران رسمی و پیمانی صنعت نفت یک گام به پیش برداشته‌اند.
#کارگران_همبستگی_پیروزی
