در کنار اخبار مختلف از ایران از اعتراضات رو به گسترش بازنشستگان و مالباختگان بازار بورس تا حمله اسراییل به “مرکز غنی سازی نطنز”، شیوع سرسام آور ویروس کرونا در سراسر کشور، سایه مرگ را بالای سر زندگی تک تک شهروندان قرار داده است. آمارها حتی همان امارهای ادعایی دروغین رژیم اسلامی، همه از خطوط قرمز عبور کرده اند. گفته میشود تقریبا کل شهرهای کشور در وضعیت قرمز بسر میبرند. بیمارستانها هم دیگر گنجایش پذیرش بیمارها را ندارند و هزاران نفر با وضعیت وخیم در خانه با مرگ دست و پنجه نرم میکنند. همه این اوضاع در حالی است که تقریبا کل مابقی جهان با طرح واکسیناسیون، آرام ارام بطرف یک شرایط نرمال شیفت کرده و از تعداد مبتلایان و مرگ و میرهای خود کاسته است.
در جامعه ایکه جنگ و جدل سیاسی به همه منافذش رسوخ کرده و موجب شده تا پای جزیی ترین امور زندگی روزانه مردم به حیطه سیاست باز شود، پاندومی کرونا نمیتواند مهر سیاست بر خود نداشته باشد. در بررسی چند و چون “خوش نشین شدن” ویروس کرونا در زندگی مردم باید بر سه نکته تاکید کرد:
۱- شیوه مواجهه رزیم اسلامی با کرونا جای هیچ شکی باقی نمی گذارد که اسلامیون حاکم با طرح و برنامه قصد دارند جامعه را تا سالهای مدیدی درگیر این ویروس نگه دارند. یک بررسی نه چندان عمیق از برنامه “ستاد ملی مبارزه با کرونا” در همین ایام عید، جای هیچ شک شبهه ای در قصد جمهوری اسلامی در شیوع هر چه بیشتر این ویروس باقی نمی گذارد. تشت رسوایی انچنان از بام افتاده است که حتی احمد توکلی عضو مجمع تشخیص مصلحت حکومت هم اعتراف میکند که کرونا مانع سرریز شدن اعتراضات مردم شده است. رو به مردم و روزانه باید اعلام کرد: جمهوری اسلامی برای جلوگیری از اعتراضات سراسری مردم، به شیوع هر چه بیشتر ویروس کرونا در میان مردم کمک میکند.
۲-امتناع رژیم اسلامی از گرفتن سهمیه واکسن ضد کرونا و در نتیجه افزایش مرگ و میر در جامعه، باید بثمابه جنایت علیه بشریت و قتل عام جمعی اعلام شود. در ادامه طرح جمهوری اسلامی برای درگیر کردن هر بیشتر مردم با ویروس کرونا، آخوند اعظم حکومت ورود واکسنهای پذیرفته شده در سطح جهان را، ممنوع اعلام کرد. نبود هر گونه برنامه برای مقابله با ویروس، موجب شده تا موج پیک های بعدی سهمگین تر و با تلفات بالاتری باشد. هم اکنون پیک چهارم در ایران سیصد شهر را دچار وضعیت قرمز کرده است. اوضاع بحدی بحرانی است که سران حکومت مدیای دولتی را از خبر رسانی در اینباره منع کرده اند. این یک قتل عام رسمی است و باید به همین نام از آن یاد کرد و ربطی به میزان “عرضه و شعور” حکومتیان ندارد. دست بر قضا اسلامیون در قتل و نابودی از پتانسیل بالایی برخوردارند.
۳- با اگاهی به طرح جنایتکارانه رژیم اسلامی در شیوع هر چه بیشتر ویروس کرونا برای جلوگیری از اعتراضات سراسری، جبهه کارگر و آزادیخواهی نباید ساکت بنشیند. ادامه این اوضاع منجر به استیصال و فقر بیشتر میشود. در کنار این، نباید از پیامدهای روحی و روانی این شرایط بر شهروندان غافل ماند. در برابر این قتل عام اگاهانه نباید نقش قربانی را بازی کرد. اکثریت عظیم خانواده های کارگری با توجه به زندگی زیر خط فقر و عدم دسترسی به بهداشت و درمان مناسب، در صف اول قربانیان این شرایط قرار دارند. خواست واکسیناسیون عمومی از سطح یک مطالبه به یک جنبش اعتراضی باید شیفت کند. جمهوری اسلامی تنها با زور و ضرب یک جنبش اعتراضی بزرگ به واکسینه کردن مردم تن میدهد. جنبشی که میتواند با خواسته واکسیناسیون آغاز و خروجیش سرنگونی اسلامیون جنایتکار باشد.
