در قرن بیست و یکم، آزادی ارتباطات با استفاده از آخرین فن آوری های تکنولوژیکی، از ابتدائی ترین حقوق انسانی ای است که رژیم اسلامی به جهت حفظ پایه های حکومت منحوسش تلاش خواهد نمود آن را به طور کلی از میان بردارد. رژیم اسلامی با تمام قوا می کوشد که اخبار مبارزات و اعتراضات مردم را خفه کند. اگر کارگران کارخانه ای ۳۲ ماه دستمزد نگرفته اند، اگر کودکان روستایی در این عصر تکنولوژی بر اثر واژگونی چراغ والور جزغاله میشوند، اگر سفره ها هر روز خالی تر از پیش میشود، اگر خانواده ای در شرایط استیصال مطلق، دسته جمعی انتحار میکنند و اگر کارگران اعتصاب میکنند و رژیم سرمایه داران را به چالشی بزرگ می کشانند، بایستی خبر فقط در همان محیط باقی بماند و هیچ کس دیگری در هیچ جای دیگر نباید از آن مطلع گردد. اما اگر رژیم فردی را برای ترس و عبرت دیگران در ملا ء عام به دار آویخت، خود از طریق بوق های تبلیغاتی و ارتجاعی اش آن را در بوق می کند. و به این ترتیب مدیای تزویر و تحمیق اش را یگانه راه دسترسی مردم به اخبار و رویداد ها اعلام می کند .
به همان میزان که دولتهای بورژوازی و رژیم اسلامی آنان در ایران سعی در تحدید و انحصار ابزار های ارتباطی و حتی قفل و سانسور آن دارد، نیروهای انقلابی که هدف خود را سازمان دادن انقلاب اجتماعی برای به زیر کشیدن دولت سرمایه داران و بر پایی یک جامعه آزاد و برابر و مرفه انسانی اعلام کرده اند، نخواهند توانست دست روی دست بگذارند تا این جنایت کاران هر جنایتی را مرتکب شوند و جامعه انسانی را به تحمیق و عقب گرد بکشانند. به پیش کشیدن راه کارهای مناسب، یک مبارزه جدی ای را می طلبد .
شکی در این نیست که نیروهای راست تحت حمایت بورژوازی از امکانات مالی فراوانی بر خوردارند و به همان میزان فراوانی امکانات مالی، ابزار های ارتباطی وسیعتر و متنوع تری نیز به خدمت گرفته و یا خواهند گرفت. این نیروها امکانات و ابزار های ویژه ای دارند، اما حرف دل همان یک درصد صاحب همه چیز را بر زبان می رانند. اینان همه چیز دارند الی یک شرف انسانی که در دنیای سرمایه داران، آن نیز با معیار پول و ثروت سنجیده میشود .
نیروهای کمونیسم کارگری، شاید امکانات مالی ای را که نیروهای راست مدافع وضع موجود دارند، نداشته باشند، اما ما حرف آن کارگری را میزنیم که چندین ماه دستمزد نگرفته و گرسنه اند. زبان آن اعدامی پای چوبه دار و زبان زنان قربانی خشونت رژیم اسلامی هستیم. تلاش ما برای ایجاد حزب کارگران و توده های وسیع کارکن جامعه ای است که از ستم سرمایه داران به تنگ آمده اند و می خواهند خود را برای یک انقلاب عظیم اجتماعی، در آن سازمان دهی کنند. رادیو برای یک دنیای بهتر زبان گویای جنبش شورایی و مجامع عمومی کارگری است. این تریبون در شرایط فعلی میبایست همچنان در برابر این همه موج تحمیق پراکنی مدیاهای غربی و دولت هار اسلامی سرمایه داری بلند گوی آزادی خواهی و برابری طلبی میلیونها انسان کارگر و توده کارکن جامعه باشد .
