درشرایط ویژه جامعه وباگسترش روزافزون دامنه فسادوجنایت،دزدی وبی کفایتی باندهای مافیایی حکومت اوباش اسلامی، صف بندی های طبقاتی هرروزمتعین تر،شفاف ترو پولاریزه ترمیشود. اکنون با گذشت بیش ازهفت ماه ازخیزش شهریور۱۴۰۱که با شعارآزادی زن،آزادی وبرابری،نه به حجاب اسلامی،علیه فقروفسادوگرانی و…می گذرد.دراین هفت ماه گذشته حکومت جانی اسلامی ازهیچ جنایتی برای سرکوب ومرعوب نمودن جامعه فروگذاری نکرده است.هرچند بنا به دلایلی اعتراضات خیابانی فروکش نموده است. اما خیزش جاری هنوز دراعماق جامعه جاری وزنده است نبض جنبش همچنان سرخ وکوبنده،همچنان پیشتازورزمنده است.طوق حجاب کثیف اسلامی که پرچم ۴۵ ساله جنایت وخون علیه جامعه است دراین این چند ماه اخیر با قدرت وشجاعت مثال زدنی ازجانب زنان و دختران عاصی وبه جان آمده لگد شده است.سنگرهای حجاب اسلامی حکومت اوباش وجانیان درجای جای زندگی و جامعه به تسخیر زنان مبارزوآزاده درآمده است.حکومت درتلاش وتقلای مذبوحانه همچنان می کوشد باایجاد فضای رعب ووحشت،با تعلیق واخراج دانشجویان وکارمندان،با زندان و داروشکنجه،با عربده وگازهای شیمیایی وهزارویک جنایت پیدا وپنهان سنگراز دست رفته حجاب اسلامی راکه البته برایش نماد اقتداروقدرت وثبات حاکمیت است راباز پس بگیرد.اما بسی تلاش و تقلای مذبوحانه عبث!علاوه برهمه اینها،فشارروزافزون فقروگرانی وبیکاری وتورم درابعاد بسیارگسترده سیمای فاجعه باروهولناکی یافته است.دراین روزها بسیاری ازخانواده های کارگری ازتامین حداقل نیازهای روزمره خودعاجزمانده اند.درمحله های جنوب شهر تهران درآذری ویافت آباد و… برخی میوه فروش ها سیب زمینی وپیازو…را بصورت چند تایی وقسطی به مردم تحویل میدهند.پای مرغ،اسکلت وضایعات مرغ بسیارگران وکمیاب است.خرید گوشت وپنیرومرغ وبسیاری ازاقلام نیازهای روزانه زندگی برای توده های کارگروزحمتکش کابوس ورویا شده است.هزینه اجاره یک سویت ۳۰یا ۴۰ متری درجنوب شهرتهران سربه آسمان می ساید.بسیاری ازخانواده های کارگری به دلیل عدم توان واستطاعت مالی درپرداخت هزینه های مسکن واجاره بها به ناچار به شهرکها ومناطق حاشیه نشین تهران رانده شده اند.فقرونداری وکمبود وگرانی بطرز بیسابقه ای برزندگی دها میلیونی انسانها سایه انداخته است.اما با همه اینها،به موازات تحمیل فقروگرسنگی و سیه روزی توده های میلیونی خانواده های کارگری وزحمتکش صرف هزینه های نجومی وفوق میلیاردی حکومت جنایت اسلامی برای بقا ادامه دارد.به موازت افزایش روزافزون فقروفلاکت و مصایب بیشمارزندگی توده های مردم اما همچنان ماشین فساد وجنایت وسرکوب حکومت اسلامی بطورمضاعف وشبانه روزی با بسیج مزدوران روحیه باخته وپا به فراروهمچنین صرف هزینه های میلیاردی برای سرکوب ومرعوب نمودن جنبش جاری می کوشد .تقلایی با نتیجه هیچ وسقوطی محتوم.شورای مزدورکارحکومت درآخرین روزهای سال ۱۴۰۱درنمایش شعبده بازی خود دستمزد کارگران راهشت میلیون تعیین نمود.دستمزدی به مراتب نازلترازدستمزدهای سال پیش وچندین برابر زیر خط فقر،شوکثیف تعیین دستمزدها را درروزهای پایانی سال اجرا نمودند تا اعلام این دستمزدها بلافاصله به تعطیلات نوروزی وصل شود وفرجه وفرصتی برای اعتراضات کارگری نباشد.زهی خیال باطل.درهمان اولین روزهای تعطیلی نوروزوسال نوکارگران رزمنده وآگاه هفت تپه فورا فراخوان اعتصاب،تجمع واعتراض را سردادند.رفقای رزمنده کارگر هفت تپه دراقدامی ستایش برانگیزروبه طبقه کارگرایران اعلام فراخوان وکمپین سرتاسری نمودند دراعتراض به دستمزد مصوب شورای عالی کار حکومت.کارگران هفت تپه با تجارب ارزشمند خود،با اتحاد وهمدلی و آگاهانه دست به تجمع واعتصاب زدند.علاوه براین دریکشنبه های اعتراضی بازنشستگان تامین اجتماعی حتی درروزهای تعطیل نوروز به تجمعات رفقای بازنشسته خود درتامین اجتماعی پیوستند.سخنان رهبران کارگران هفت تپه یوسف بهمنی وابراهیم عباسی منجزی در تجمعات یاد شده بسیارستودنی و شورانگیزانگیز است.کارگران هفت تپه خواهان بازگشت به کاراسماعیل بخشی،تعین تکلیف وضعیت کارگران فصلی،بیمه ها وبازنشستگی وتعیین وافزایش دستمزدهای سال جدید مطابق با هزینه های یک زندگی شایسته خانواده کارگری هستند.رادیکالیسم،اتحاد،تجربه،خرد جمعی و آگاهی موتورومکانیسم رزم کارگران هفت تپه است.مبارزات اخیروجاری کارگران هفت تپه نشان داد که مشکل کارگرسرمایه دارخصوصی ودولتی نیست.چه اسد بیگ چه هفت طرح،سرمایه دارسرمایه دار است وبه دنبال استثمارنیروی کارارزان وافزایش سود وسرمایه،کارگران هفت تپه نشان دادند که با مصلحت اندیشی وتوهم به پای فعالین سابق کارگری وعوامل پروکاتورحکومت وسرمایه داران،به پای امثال محمد خنیفرها نمی نشینند.فارغ ازاینکه برخی احزاب چپ پوپولیست دردوره انتصابات رییسی جلاد چگونه کوشیدند پابوسی ونوکرصفتی امثال خنیفرها در برابر رییسی قاتل را یواشکی و زیرجلکی ماستمالی وتبرئه نمایند.بدنبال فراخوان کمپین هفت تپه ازیکم اردیبهشت تا امروزکه سوم است.کارگران پیمانکاری صنایع نفت وگازوپتروشیمی ها دربیش از ۰۵ مرکز تولیدی به فراخوان کارگران هفت پیوسته وبه اعتصابات شورانگیزی دست زده اند.اعتصاباتی بسیار شکوهمند ومثال زدنی.خواست کارگران عمدتا افزایش ۷۹درصدی دستمزدها و۲۰روز کارو۱۰روزاستراحت است.
دراصفهان،گچساران،لاوان،بوشهر،یزد،سیرجان،کنگان،ماهشهر،ابادان،معدن مس خاتون آباد،نی ریز،بردسیرکرمان ،مس سرچشمه و…کارگران پیمانکاری دراین مناطق با اعتصاب خود سوت تعطیلی کاروتوقف شریان سود سرمایه داران وحکومتشان را کشیده اند.کارگران شاه رگ حیاتی سرمایه داران رافشرده اند.اقدامی جسورانه که درنوع خود بی نظیراست وهمچنان میرود تابخشهای کارگری بیشتری را به صفوف خود ملحق نماید.رمزموفقیت اعتصاب آن هم درشرایط واوضاع و احوال وبستربسیارمناسب جامعه ما درگرواتحاد بیشتر کارگران ودرگستردگی بیشتراین اعتصابات بسیارمغتنم ومناسب است که همه بخشهای دیگر کارگری به این کمپین بزرگ وسرنوشت ساز بپیوندند.این روزها نقش فعالین میدانی جنبش کارگری حیاتی است.کارگران خودروسازیها،ذوب آهن وهمه مراکز تولیدی وهمه مراکزریزودرشت صنعتی کارگری لازم است به این کمپین ملحق شوند.طرح مطالبات وخواستهای شفاف وروشن،گستردگی وهمه گیری اعتصابات،اتحادوآگاهی کارگران،تکیه بربرپایی مجامع عمومی وشوراهای کارگران(برپایی وتشکیل مجمع عمومی کارگران هفشجان دردوره قبلی اعتصابات کارگران پتروشیمی ها) تجربه ای ضروری وبسیارمهم برای همین امروز است.رمزموفقیت وپیروزی اعتصاب ما کارگران درسازمان یابی وتشکل کارگریست. شناسایی وطرد عوامل پروکاتورواعتصاب شکن و …اگردرهفت ماه اخیر طبقه کارگر ایران بنا به مسایل متععدی نشد ونتوانست به مثابه صاحبان ورهبران واقعی جامعه به میدان بیایداما الان این فرصت واین دقایق حیاتی وسرنوشت سازدردستان ماست.
رفقای کارگر!این روزهادرفرانسه هم طبقه ای هایمان به میدان آمده اند.برعلیه قانوان افزایش سن بازنشستگی ها به ۶۴ سال،ما طبقه کارگردرایران با کارگران فرانسه همسرنوشت وهم رزمیم.اما با تفاوتهایی قابل تعمق وتوجه!درفرانسه درغیاب تحزب کمونیستی وافق سوسیالیستی مناسب وسخت جانی سنت سندیکالیستی و…همچنین حاکمیت متعارف بورژوازی فرانسه علیرغم سیاست راه بیانداز و جا بیاندازمکرون! دربهترین حالت پیشروی،شایددر مقطع کنونی طبقه کارگرفرانسه موفق شود دولت مکرون رامجبوربه عقب نشینی ومصوبه تحمیلی بازنشستگی ۶۴ سالگی راملغا نماید.اما درایران شرایط بسیار متفاوت است.شیشه عمرحکومت جنایتکاراسلامی دردستان توانای ماکارگران است.ما کارگران با یک حکومت جنایتکاراسلام سیاسی غیرمتعارف درگیریم.حاکمیتی که درتمامی ابعادحیات اقصادی،سیاسی،فرهنگی،داخلی،خارجی و…با انزواوورشکستگی وبحران ها وبن بست های لاعلاج روبرواست.خواست خیزش جاری جامعه ما با رهبریت جنبش آزادی زن بسیارفراتراز الغای افزایش سن بازنشستگی درفرانسه است.حکومت پوسیده ولرزان اسلامی درلبه پرتگاه وسقوط محتوم است.سرنگونی حکومت ازسال ۹۶ به این سو کلید خورده است.درایران کنونی آنچنان همه ابعاد وجوانب زندگی دربحران وبن بست فرورفته است که دیگرراهی برای بقای ماشین جنایت و فساد حکومت اسلامی نمانده است.حکومت اسلامی نه می خواهد ونه می تواند دست به رفرم بزند.بورژوازی دراپوزیسیون هم درمانده ترازهرزمانی است.همین امروزدراوج اعتصابات ما کارگران،شورای دلقکان سیاسی،اتحاد سلطنت طلبان وساواکیها وناسیونالیستها ولمپن های سلبریتی از هم پاشیده است.جنگ منشورها درفضای مجازی بی نتیجه است اتلاف وقت وازدست دادن فرصت هاست.با منشوروطومارنویسی وپتیشن و…درفضای مجازی نمی شود به جنگ طبقاتی دردنیای واقعی رفت.با این ابزارهای انحرافی وناکارآمدجنگ طبقاتی ما راه به جایی نمی برد.این فرصتها واین روزهای مساعد این دوره انقلابی همیشگی وابدی نیست.امروزروزی است که طبقه کارگرایران می تواند به میدان بیاید.به نیروی اتحادش،به نیروی مجامع عمومی وشوراهایش،به نیروی اتحاد وتشکلش،با تاکید برصف مستقل طبقاتی خود،با طرح خواسته ها ومطالبا ت شفاف وروشن وهدفمند واراده مند خود،با تاکید برراه حل سوسیالیستی وکارگری بمثابه صاحبان ورهبران واقعی جامعه!
آزادی،برابری،حکومت کارگری
کامران پایدار
۴/۲/۱۴۰۲
