نمایندگان به اصطلاح کارگری “شورای عالی کار” ادعا کردند که حداقل دستمزد سال ۱۴۰۳ را برابر با سبد معیشت یعنی ۱۵ میلیون تومان افزایش میدهند ولی پس از به توافق نرسیدن و امضاء نکردنِ مصوبه دستمزد؛ با جملاتی چون “ما سرافرازانه و با افتخار این جلسه را ترک کردیم و زیر بار چنین ننگی نرفتیم” مذاکره را ترک کردند.
در تمام دنیا و در کشور خود ما نیز، پس از عدم توافق و ترک جلسه؛ کارگران قدرت خود را به نمایش میگذارند: اعتصاب و اعتراض. اما در اینجا؛ نمایندگان به اصطلاح کارگری؛ چنین بازگو کردند که اگر فراخوان تجمع میدادند کسی از فراخوان آنها استقبال نمیکرد!! براستی عجیب است، کسانی خود را نمایندگان کارگران میدانند که خود اقرار میکنند دارای پشتوانه کارگری نیستند، کارگران آنها را به کارفرما و به پای میز مذاکره تحمیل نکرده اند و این افراد دارای قدرت لازمه (اعتصاب و اعتراض) برای چانه زنی نمیباشند. واقعیت این است که این افراد پس از گذشتن از صدها فیلتر(مانند یک شهردار یا یک استاندار)؛ از طرف حکومت در مکان مورد نیاز(شورای عالی کار) منصوب شده اند که طبیعتا این افراد باید از “منافع حکومت” دفاع نمایند.
اما پس از شکست ادعای ۱۵ میلیون تومان برای حداقل دستمزد، این نمایندگان به اصطلاح کارگری برای آنکه نشان دهند مطالبه گری آنها هنوز پایان نیافته راه دیگری را انتخاب کردند: کارزار استیضاح وزیر کار.
اما این کارزار با استقبال کارگران و بازنشستگان روبرو نشد. عده ای این عدم استقبال از “کارزار ” را ناشی از ترس کارگران و بازنشستگان دانسته و یا عده ای آنها را مرده های متحرک دنیای مجازی نامیده اند!!!
اما براستی چرا کارگران و بازنشستگان از این کارزار استقبال نکردند؟!! آیا آنها ترسو هستند؟ آیا آنها مرده های متحرک دنیای مجازی هستن؟ واقعیت این است که کارگران و بازنشستگان از خود میپرسند که شکایت وزیر کار را به پیش چه کسانی میخواهیم ببریم؟ نمایندگان مجلس؟! آیا نمایندگانی که با گرفتن ماشینهای شاسی بلند از استیضاح وزیر صمت صرفنظر کردند؛ مگر میشود جانب ما را گرفته و وزیر کار را استیضاح کنند؟ مجلسی که نمایندگان آن همسو با وزیر کار سن بازنشستگی را افزایش داد، یک مجلس ضد کارگری نیست؟ آیا این مجلس برای ما عدالت خواهی میکند؟ و وزیر کار را بخاطر مواضع ضد کارگریش استیضاح میکند؟ مجلسی که همین چند وقت پیش ارزش افزوده را از نه در صد به ده درصد افزایش داد که نتیجه آن گرانی و تورمی می شود که دود آن به چشم اقشار زحمتکش جامعه میرود، آیا برای ما دلسوزی میکند؟ و بر اجرای اصل ۴۱ قانون کار و ماده ۹۶ تامین اجتماعی پا فشاری میکند؟ کسانی که این کارزار را به راه انداخته اند گویا فراموش کرده اند که پس از پرداخت بدهی ۹۰ همت و ۷۰ همت دولت به سازمان جهت اجرای متناسب سازی، این مجلس هرگز پیگیر نشده است که چرا سازمان، متناسب سازی را پیاده نکرده است؟ این نمایندگان اگر دلسوز کارگران و بازنشستگان بودند در مقابل مافیای اینترنتی حکومت می ایستادند و اجازه نمیدادند تعرفه های اینترنتی ۳۴ درصد افزایش یابد. هنگامیکه ۴ میلیارد دلار اختلاس دبش صورت میگیرد، تو گویی در این مملکت هیچ اتفاقی نیافتاده است، از دیوار صدا در میآید که از این نمایندگان مجلس صدا در نمیآید! کاظم صدیقی امام جمعه موقت تهران این فرد بوقلمون صفت و پسرانش دست به زمین خواری میزنند، این عروسکهای خیمه شب بازیِ مجلس اجازه دخالت به چنین مقوله ای را ندارند و لال میشوند! حال این مجلس در درخواست استیضاح میخواهد جانب ما را بگیرد؟ این مجلس با چنین ماهیتی؛ حتی اگر صولت مرتضوی را استیضاح و برکنار نماید وزیر جدیدی را که تایید میکند؛ کسی نخواهد بود جز ورژن جدید صولت مرتضوی.
اینکه عده ای فرصت طلب برای حفظ منافع خود این کارزار را براه انداخته و آنرا دامن میزنند؛ طرف صحبت ما نیستند، طرف صحبت ما آن دوستان و همکارانی هستند که از روی احساسات و از روی نفرتی که از صولت مرتضوی دارند بدون در نظر گرفتن ماهیت مجلس که در بالا بخشی از آن نشان داده شد، از ما انتظار دارند که در این کارزار شرکت کنیم. “کارزار استیضاح وزیر کار” جدا از اینکه کوبیدن آب در هاون میباشد و عملی بی نتیجه خواهد بود، کوبیدن مُهر تاییدِ اعتماد و حقانیت بر پای عملکرد مجلس است.
این کارزار میخواهد تا یک سال دیگر ما را سرگرم نگه دارد!! اما تجربه نشان داده است که فقط با آمدن به کف خیابان میتوان به خواسته های خود رسید.
پنجم فروردین ۱۴۰۳
