از آذر ماه سال گذشته که قرارداد بیمه تکمیلی بازنشستگان تأمین اجتماعی منعقد شد، “فقط در همان ماه” حق بیمه ها به شرکت مربوطه پرداخت شده و این در حالی است که حق بیمه از فیش حقوقی بازنشستگان به صورت ماهانه کسر می شود. اگر سازمان تامین اجتماعی حق بیمه ها را به شرکت واگذار نکند، شرکت هم خدماتی به بازنشستگان ارائه نمی کند که در حال حاضر در این وضعیت هستیم. علی اکبر عیوضی دبیر کانون کارگران بازنشسته تامین اجتماعی استان تهران ضمن گفتن مشکل ذکر شده به خبرنگار عصر خبر (۱۴۰۳/۰۱/۲۱)، مدیر عامل و معاونان سازمان تامین اجتماعی را خطاب قرار داده و تهدید میکند که «اگر نمی توانید سازمان را اداره کنید فکری به حال خودتان کنید چون بازنشستگان در مراجعه به کانون ها عاملان سرگردانی خود را نفرین می کنند و آرزوی مرگ خود و آنها را دارند»، چه تهدیدات خطرناکی!! ۴۵ سال است که این حکومت و دست نشانده های آن تلاش دارند کارگران ، بازنشستگان و دیگر اقشار زحمتکش این جامعه را مسخ نمایند! آنها میگویند مشکلات زندگی را یا با دعا کردن و یا با نفرین کردن حل کنید!! اگر حقوقهایتان زیر خط فقر تصویب میشود و یا بیمه های تکمیلی خدمات نمیدهند؛ صولت مرتضوی و یا میرهاشم موسوی را نفرین کنید! اگر حقوقتان جوابگوی خرید گوشت، مرغ، برنج، روغن و دیگر مایحتاج زندگی را نمیدهد؛ دعا کنید که وضع زندگیتان از این بدتر نشده است، بیشتر دعا کنید تا وضع زندگیتان بهتر شود! شما فقط یا دعا کنید یا نفرین کنید، کاری به کار اختلاس چهار میلیارد دلاری چای دبش و یا اختلاس بزرگ فولاد مبارکه نداشته باشید! البته علی اکبر عیوضی راه جدیدی را هم پیدا کرده است که میگوید “آرزوی مرگ خود و یا مسئولین را بکنید”! علی اکبر عیوضی خود خوب میداند که بسیاری از کارگران بخاطر از دست دادن شغل و یا پائین بودن درآمد؛ دیگر مرگ خود را آرزو نمیکنند بلکه متاسفانه براحتی به زندگی فلاکتبار خود پایان میدهند! و یا بعلت نداشتن یک تغذیه سالم و یا نداشتن بهداشت و درمان استاندارد، دچار مرگ زودرس میشوند! اما این مسئله که بازنشستگان آرزوی مرگ مسئولین را بکنند، تاریخ بشریت نشان داده است که مرگ یک فرد با آرزوی دیگران اتفاق نمیافتد. گذشته از این آرزوهای پوچ؛ با تعویض و یا مرگ یک مسئول؛ مشکل بازنشستگان حل نمیشود؛ چرا که با چنین اتفاقی، فرد دیگری بر سر کار میآید و او باید همان وظایف مسئول قبلی را انجام دهد!
سالهاست که دیگر این رهنمودهای مذبوحانه ی علی اکبر عیوضی و امثال او قابل پذیرش نیستند! محمود رضا خاوری مدیرعامل پیشین بانک ملی ایران بر روی پیشانی خود جای مُهر داشت و هر جمعه با چفیه ای بر گردن در صف اول نماز جمعه می ایستاد، درست در زمانی که دیگران در حال دعا کردن و نفرین کردن بودند؛ او بفکر اختلاس خود بود و سرانجام با اختلاسی برابر با بودجه یک سال این مملکت از کانادا سر در آورد! مگر میشود کسی زمینخواری کاظم صدیقی امام جمعه موقت تهران (اِند دعا کردن و نفرین کردن) را ببیند و این رهنمودهای فریبکارانه را بپذیرد؟!
امروزه کارگران و بازنشستگان به این مسئله پی برده اند که نه تنها با دعا کردن و نفرین کردن بلکه با مرگ مسئولین و یا تعویض آنها و یا با تعویض دولتها به خواسته های خود نمیرسند. ما با این فرد یا آن فرد و یا این دولت یا آن دولت طرف نیستیم، ما با کل حکومت طرفیم و فقط در کف خیابان میتوانیم خواسته های خود را بگیریم.
۲۶ فروردین ۱۴۰۳
