تنها (حتی) اندیشه استبداد، تحقیر بشر است.نامه کارل مارکس به آرنولد روگه (۱۸۴۳)
دوست عزیزم! نامه ات مرثیه ای زیباست، سوگ سرودی[۱] که نفس آدمی را بند می آورد؛ اما فاقد هرگونه وجه سیاسی است. هیچ کسی را نمی توان یافت که کاملاً نومید شود، ولو آن که مدتهای مدیدی صرفاً از روی بلاهت به امیدواری اش ادامه دهد، سرانجام پس از سالیان، روزی عاقل خواهد شد و […]
ادامه مطلب