امسال در شرایطی به ۸ مارس روز جهانی زن نزدیک می شویم که تداوم بحران جهانی سرمایه داری و پیامدهای آن در چند دهه اخیر به طور بی سابقه ای بر ابعاد فقر، بیکاری، و نابسامانیهای اجتماعی افزوده است و همه جا زنان را در صف اول اخراج و بیکار سازی، کاهش دستمزد و محرومیت از خدمات اجتماعی قرار داده است. از سوی دیگر تشدید نظامیگری، خشونت، جنگها و درگیری‌های داخلی و پای‌گیری و رشد گروه های ارتجاعی مذهبی، پدر سالاری و کنترل جنسیتی را تشدید کرده است.
جمهوری اسلامی که از همان اولین روزهای به قدرت رسیدنش پایه های موجودیتش را بر آپارتاید جنسیتی، تبعیض، تحقیر، بی حرمتی، بی حقوقی زنان قرار داد، اکنون پس از چهار دهه پیگیری این سیاست، ستم بر زنان را در همه عرصه‌های حیات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نهادینه کرده است. سیاست های ارتجاعی این رژیم نه تنها ساختار نظام مردسالاری را تقویت کرده بلکه آنرا به دیگر ساختارهای سرکوب پیوند زده است.
در سیستم سرمایه داری ایران زنان بخش وسیعی از طبقه کارگر را تشکیل میدهند. وضعیت فلاکت بار اقتصادی، تورم، و بیکاری وسیع، به اضافه قوانین ضد زن و آپارتاید جنسیتی ناشی از حاکمیت دینی، موجب گشته‌اند زنان به ناچار اغلب با دستمزدهای ناچیز و بدون قرارداد، بدون بیمه، بدون امنیت شغلی و در محیطی آکنده از تبعیض و نابرابری بکار مشغول شوند. در نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی و در جامعه ای چون جامعه ما با مناسبات پدر سالارانه عقب مانده مذهبی و قوانین دوران جاهلیت شریعت اسلامی، موقعیتی دشواری به زنان در امر مبارزه تحمیل شده است و زنان باید در چندین جبهه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهگی مبارزه خود را به پیش ببرند.
با این وجود زنان از همان آغاز با پایداری در برابر سیاستهای ارتجاعی و ضد زن جمهوری اسلامی مقاومت و مبارزه کرده‌اند. زنان ایران، امروز با حضور در صف مقدم اعتصاب و مبارزات سراسری معلمان، دانشجویان، بازنشستگان و دوشادوش کارگران یک پای اصلی مبارزه با جمهوری اسلامی هستند. آنان اکنون نیروی بالقوه سازش ناپذیر و رادیکال علیه حکومت دینی می باشند و به نیروی سیاسی، اجتماعی عظیمی تبدیل شده اند. این رشد، با نظام اسلامی در تضاد آشکار قرار دارد و رژیم اسلامی به هیچ وجه قادر به حل این تضاد نیست.
وظیفه‌ی مبرم، زنان سوسیالیست، انقلابی و برابری طلب در شرایط کنونی آن است که مبارزات زنان را به مبارزات سایر جنبش‌های اجتماعی، به ویژه طبقه کارگر، پیوند زنند. از همین امروز و در دل همین مبارزات جاری، مطالبات زنان را طرح کنند و بکوشند هم‌پای ایفای نقشی مؤثر و پیشرو در مبارزات جنبش‌های اجتماعی، مطالبات ویژه خود را در مطالبات سیاسی و اقتصادی عمومی بگنجانند. چنان که کارگران بارها در بیانیه‌های خود، بر مطالبات زنان نیز انگشت گذاشته‌اند. آنان بایستی بکوشند توده زنان را برای تحقق این مطالبات بسیج کنند.
بر ما سوسیالیست‌ها و نیروهای انقلابی و چپ است که هم‌چون زنان سوسیالیست بنیان‌گذار این روز، در روز جهانی زن، بار دیگر، پرچم پیکار زنان علیه هر گونه نابرابری و ستم جنسیتی را برافرازیم. پیکاری علیه نابرابری و تبعیض جنسیتی که نمی‌تواند جدا از مبارزه طبقه کارگر برای رهایی جامعه و برقراری الگو و راه حل کارگری یعنی اداره شورایی باشد.
سرنگون باد رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
۱۴ اسفتد ۱۳۹۷
۵ مارس ۲۰۱۹
امضاها:
اتحاد فدائیان کمونیست
حزب کمونیست ایران
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست
سازمان راه کارگر
سازمان فدائیان اقلیت
هسته اقلیت
