بلاخره پس از یک سال و نیم و چند هفته، انهم تحت فشار افکار عمومی، کمیته مرکزی “کومله” سازمان کردستان حکا در خصوص مماشات گروههای ناسیونالیستی در کردستان با رژیم اسلامی اطلاعیه ای صادر کرد. اگر چه طی این چند روز لب کلام سیاست و جهت گیریهای “کومله” به تناوب و موازی با بقیه “کومله ها”، از زبان افرادی از رهبری این سازمان به اطلاع رسیده بود و دیگر جایی برای اظهار نظر “رسمی” باقی نمانده است، اما گویا رهبری این سازمان، طبق وظیفه ای که برای خود تعریف کرده است میبایست اخرین درافزوده های خود به ناسیونالیسم کُرد را جهت ثبت در این تاریخ در معرض همگان قرار دهد.
این اطلاعیه ربطی به آزادیخواهی، برابری طلبی و منافع کارگر و کمونیسم در ایران و کردستان ندارد، ربطش در انحراف، خاک پاشیدن به چشم توده های کارگر، عوامفریبی در داخل و خارج خودشان دارد، ادامه منطقی یک مماشات دو سه دهه ای این جریان است با انواع و اقسام احزاب ناسیونالیستی و اسلامی، درافزوده ای در جهت ترسیم و تدقیق سیاست ناسیونالیستی و انحراف مبارزات طبقه کارگر، توهم پراکنی، و تزریق سیاست انتظار است. این را تنها من نمیگویم، کارگرانی که هم اکنون زیر تیغ شکنجه و تهدید و ارعاب و اعدام رژیم در سراسر ایران هستند و چاقو و شلاق اوباشان رژیم را می بینند و سرخم نمی کنند به وضوح دیده اند که این رژیم تنها یک راه دارد و انهم سرنگونی انقلابی و همه جانبه آن با تمام جناح و دارو دسته های اوباشش است. در نتیجه این اطلاعیه از شرایط تحت فشار و اختناق و سرکوب سیاسی و فلاکت اقتصادی طبقه کارگر که به کمتر از سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی رضایت نمی دهد، استنتاج نشده است، بلکه حاصل و نتیجه شرایط و موقعیت بورژوازی کُرد، دغدغه ها و مشغله های ناسیونالیسم کرد برای سهیم شدن در استثمار کارگران مزدی در کردستان، گرفتن بخشی یا همه قدرت سیاسی در جهت سرکوب همین طبقه است.
نقطه عزیمت اطلاعیه “کمیته مرکزی کومله” از شرایط و موقعیت بورژوازی کرد و احزابش برمی خیزد چون “علی الاصول” مذاکره را رد نمیکند، چون طرفدار “مذاکره آشکار” با جمهوری اسلامی هستند که بر پایه “مانور و فریب” نباشد یعنی پس از ۴ دهه از عمر جنایتکاران اسلامی حاکم بر ایران هنوز منتظر “مذاکره”ای هستند که بر پایه فریب و مانور نیست. این کلمات کپی کلمات خودشان در این اطلاعیه است. کارگران، دانشجویان، زنان و سایر بخشهای دیگر معترض در جامعه که هم اکنون زیر تیغ سرکوب و چوب و چماق رژیم هستند در مقابل رژیم سرخم نمیکند و تحت سرکوب شدید و وحشیانه رژیم هرروز در حال اعتراض و مترصد فرصتی برای سرنگونی رژیم هستند و از هر فرصتی برای عقب راندن رژیم استفاده میکند، اما بورژوازی کُرد و احزابش مشغول “کنگره شهیدان کردستان”، “مشاهیرکُرد”، “مذاکره با شرط و بدون شرط، پنهانی و آشکار” با رژیم هستند. این اطلاعیه در وصف حال و وضعیت کدام بخش جامعه است؟ یعنی “رهبری کومله” این را نمیداند؟ یا تظاهر به ندانستن خود در خدمت سیاست دیگری است؟ بدیهی است که “رهبری کومله” نه تنها این را به خوبی میداند بلکه تلاش میکنند تا میتوانند به صف نخود نمایی خود بیافزایند. اطلاعیه “کمیته مرکزی کومله” بدون اما و اگر، میتواند اطلاعیه جریان ایلخانی زاده هم باشد، کافی است به صحبتهای ایلخانی زاده در تلویزیون “روداو” نگاه کنید. چرا “تصادفا” موضع “رسمی” شما به عنوان “کومله” با سرتاپای موضع بقیه ناسیونالیستها یکی است؟
ترم احزاب فعال در کردستان نیز یکی دیگر از حلقه های این همراهی سیاسی با سایر احزاب ناسیونالیست کرد است. احزاب “فعال در کردستان” هم از نگاه این اطلاعیه و هم از نگاه سخنرانان دیگر “کومله” همین احزاب ناسیونالیست و پادوی جمهوری اسلامی هستند، این را دویچه وله و ایت الله بی بی سی و بقیه بنگاههای دروغ سازی بورژوازی هم میگویند، در نتیجه “کومله” دقیقا از همین مکان به مسئله می نگرد و دقیقا از این منظر است که “مذاکره پنهانی” را مورد “ملامت” قرار میدهند. “علنیت مذاکره” در واقع بند و بست از نگاه “کومله” همانطور که در اطلاعیه آمده است قرار است به شکاف میان انها و یک مشت احزاب پادوی رژیم پایان دهد. در نتیجه کسی که به هر دلیلی در فضای مجازی این به اصطلاح اطلاعیه را روی دوش میگیرند و تبلیغ میکنند شاید خبر ندارد که آنچه را که دوباره در حال حمل کردنش هستند تابوت این “کومله” است. عمر ایلخانی زاده با زبان بی زبانی در رسانه ها گفته است نه تنها در کشور نروژ و المان بلکه در سوید و کشورهای دیگر که اسم نبرده است، نیز با رژیم نشست و برخواست داشته اند و اطلاعیه کومله با نقد به “پنهانی بودنش” میگوید این توطئه رژیم است، عمر ایلخانی زاده و بقیه گروههای ناسیونالیستی دیگر با انتخاب سیاسی به این توطئه لبیک گفته اند و اطلاعیه “کومله” مانع همراهی تمام قد با این توطئه را در “عدم شفافیت” می جوید و نگران شکاف میان سازمان خود با همراهان توطئه رژیم آنطور که در اطلاعیه آمده است می باشد یعنی “علنیت در مذاکره” مسئله و بند وبست و توطئه را خنثی میکند!!. باید به رهبری این “کومله” گفت عمر ایلخانی زاده طی دو مصاحبه در تلویزیون “روداو” در کردستان عراق و یک مصاحبه دیگر با دویچه وله و با پرده برداشتن از همراهیشان با توطئه رژیم به سهم خودشان مانع شما را برطرف کردند شما هم به طرفداران خودتان بگویید که منتظر بمانند بلکه ناله ای از درون رژیم برای “علنیت مذاکره” برخیزد و از این پس این به معنی انتظار هم” نیست”.
این دو دوزه بازی و مکر و حیله های سبک صدای کارگر و کمونیست نمیتواند باشد و نیست. این همانطور که گفتم مشغله های بورژوازی کُرد است. احزاب ناسیونالیست کُرد میخواهند مانند دستجات قومی و باندهای مافیایی در کردستان عراق یا بواسطه همراهی و پادویی برای امریکا یا سهیم شدن در ثروت و قدرت و سرکوب رژیم اسلامی شریک شوند، همانطور که در کردستان عراق چنین شد. اینها به هرچیزی اویزان میشوند، از عربستان و رژیم اسلامی و امریکا گرفته تا هر کسی که گوشه چشمی به انها داشته باشد، وقتی که به قدرت رسیدند با صدها رسانه دروغ پراکنی تمام واقعیات سیاسی را زیر فرش کنند شب و روز تو گوش مردم فروکنند که نخیر ناسیونالیستها در جنگ “پشه علیه حبشه” پیروز شدند و قدرت را گرفتند. “کومله علیزاده” همراه اینهاست، از جنس اینهاست، با چراغ خاموش دنبالشان راه افتاده است و با غرلند که گویا منتقد انهاست جنبه تبلیغی و مشروعیت خریدن برای این توطئه را به عهده گرفته است. کمونیسم و کارگر و مردم زحمتکش کردستان نباید کوچکترین توهمی به احزاب رنگارنگ بورژوازی کُرد داشته باشد، باید انها طرد و منزوی کنند.
گوشه ای دیگر از این دو دوزه بازیهای سیاسی این است. ” چنانچه این شرایط عملی شوند، آنگاه تلاشهای تفرقه اندازانه رژیم را باید خنثی کرد. در شرایط فعلی در حالیکه امکان تعیین نمایندگان مردم از طریق انتخابات آزاد مقدور نیست،اجتماعی از نمایندگان همه احزاب فعال در کردستان و چهرەهای منفرد تاثیرگذار ، مبارز و خوشنام، موقتا و تا وقتی امکان جایگزینی آنها بوسیله نمایندگان منتخب فراهم می شود، می توانند این نیاز را تامین نمایند.”. (بخشی از اطلاعیه کومله). “اطلاعیه کمیته مرکزی کومله” با توهم به اینکه جمهوری اسلامی شروط آنها را قبول کند این وظیفه را برای خود تعریف کرده است که تلاش رژیم برای ایجاد تفرقه میان “کومله” و یک مشت احزاب ناسیونالیست پادوی رژیم را پایان دهد، یعنی تا اینجا به آنبخش از جامعه که این سازمان آن را مورد خطاب قرار میدهد هشداری در خصوص وجود باندهای مافیایی ناسیونالیست نمیدهد. از طرفی دیگر چهارچوب یک “لویه جرگه کُردی” کپی نمونه افغانستان را نیز در لفافه به جای سیاست خودشان “حاکمیت شورایی یا مردمی” پیچیده است. قرار است افراد خوشنام “مشاهیر” بدوا و موقتا حاکمیت را به دست بگیرند تا زمانیکه جمهوری اسلامی به انها فرصت انتخاب شدن بدهد و در پیچ بعدی این “مشاهیرکُرد” قدرت را به “احزاب فعال در کردستان” که همین احزاب پادوی رژیم باشند تحویل بدهند.
تاریخ حزب دمکرات و باندهای زحمتکشان در مماشات با رژیم اسلامی، تبلیغ مضحکه انتخابات رژیم، نشست و برخواست با عوامل سپاه که بعضا کشته داده اند، همراهی با سیاست کثیف امریکا و غرب، دفاع از “پروژه دمکراتیزاسیون به زور موشک کروز” چه در عراق و چه در ایران، طرح ترور فعالین سیاسی کمونیست، حمله به اردوگاه سازمانهای بغل دست خود، دفاع همه جانبه از بخشی از رژیم و اکنون نشست و برخواست با عوامل رژیم برای زیرآب کردن سرِجنبش سرنگونی طلبانه توده های به جان امده کارگران و زنان و سایربخشهای جامعه عجین شده است اما “کومله علیزاده” نه تنها اینها را محکوم نمیکند بلکه تازه پس از تامین شرایط و موازین آنها برای “مذاکره” با رژیم که نفس این گفته از نظر ایشان توهم هم نیست، دنبال برداشتن موانع ایجاد شکاف میان سازمان خود با این باندها هستند. اطلاعیه “کمیته مرکزی کومله” رو به احزاب دیگر که “علنیت مذاکره” را از نگاه “کومله” زیر سوال برده است میگوید ” تعجیل آنها برای شرکت در این نشست”. این اطلاعیه یک حزب مدعی حتی چپ و چپ گرایی هم نیست این اطلاعیه مجلس ختم سازمانی است که تاریخی از حماسه و مبارزه علیه رژیم و احزاب بورژوایی داشت و امروز با این اطلاعیه در حال برگزاری مجلس ختمش هستید، شرم بر شما.
