اخبار مرگ و میر ناشی از کرونا بمیزانی است که رژیم اسلامی هم مجبور شده است “آمار” قلابی خود را کمی بالا ببرد اما همچنان بیربط به آمار واقعی است. منابع حکومتی از قرمز بودن وضعیت ۲۵ استان خبر میدهند. اما اگر مطابق آمار دولتی تعداد کسانیکه آلوده میشوند را به تعداد استانها و شهرها تقسیم کنیم به عدد ۲۰ یا ۲۵ برای هر شهر میرسیم. انوقت معلوم نیست چرا وضعیت قرمز اعلام شده است؟ اما واقعیت خبر از یک فاجعه میدهد. رژیم اسلامی دیگر نمیتواند اخبار بیمارستانها را سانسور کند. روزانه مردم با ارسال فیلم و خبر از شهرهای مختلف، بخشی از فاجعه موجود را گزارش میدهند. علیرغم تلاشهای صورت گرفته از جانب پزشکان و پرستاران، بیمارستانها عمدتا به “سردخانه” تبدیل شده اند. نبود امکانات، پرسنل خسته از یکسال کار کشنده که در این اوضاع در زمان استراحتش هم باید برای پرداخت دستمزد و مزایایش دست به اعتراض بزند، و از همه مهمتر نبود هیچگونه برنامه ای برای شکستن زنجیره آلودگی، همه موجب شده است تا مردم در این روزها یک جهنم کامل را تجربه کنند.
پیدایش این اوضاع نه اتفاقی است و نه قابل مقایسه با هیچ جغرافیایی در پهنه گیتی. رزیم اسلامی عفریته مرگ آور کرونا را بمانند فرشته ای به آغوش کشید. آنچه بی برنامگی رزیم اسلامی نامیده میشود، قدم بقدم برنامه ای برای شیوع هر چه بیشتر این ویروس در سراسر کشو توسط جمهوری اسلامی بود. تمامی حرکات و سکنات حکومت در یکسال گذشته در برخورد به کرونا ما را به همین نتیجه میرساند. نزد این جانیان اسلامی، استفاده از هر ابزاری برای ماندن بقول خودشان”مباح” است. اینکه چگونه حکومت کنند برایشان روشن است، سوالشلن اینست که چگونه میتوان مردم را مستاصل کرد و به تسلیم کشاند. تنها فهم همین حقیقت ساده موجب رمز کشایی رابطه جمهوری اسلامی با کرونا میشود. شهروندان این مملکت به “امان خود” رها شده اند. جمهوری اسلامی قرار نیست در جایی به جمع شدن این ویروس کمک کند. پیام جمهوری اسلامی به جامعه روشن است: اگر این ویروس موجب کشتار میشود، اگرمردم را اجبارا خانه نشین میکند، اگر بیکاری ببار می آورد، اگر بهانه ای برای قرق نظامی خیابانها بدست میدهد، اگر تخم غم و مصیبت و مرگ را بر سر شهر میپاشاند و اگر موجب میشود تا ما چهار روز بیشتر در حکومت بمانیم، باید در آغوشش گرفت و میزبانش شد. رژیم اسلامی از جنس همین ویروس مرگ افرین است. اما علیرغم همه اینها، اوضاع آنگونه که این قداره بندان اسلامی تصور میکنند، پیش نرفته و نمی رود. پادزهر اسلامیون حاکم در راه است.
