متاسفانه جدال درون حزب ما بر سر مواضع رفیق حمید تقوایی به یک جدال ناخوشایندی تبدیل شده است. رفتار رفقای مدافع گرایش راست حاکم در حزب بهیچوجه برازنده یک حزب سیاسی مدرن و کمونیستی نیست. در این چهارچوب رفیق کاظم نیکخواه گاها گوی سبقت را از سایر رفقایی که به بد لحنی و ناسزا گویی به جای بحث مستدل سیاسی مشغول هستند، ربوده است. دوران پس از مرگ منصور حکمت دوران سختی برای جنبش ماست. دوران ناقهرمانی ها. دوران قهرمانان کوچک! دوران سیاستهای راست که در شرایط مساعد رشد و نمو هم میکنند.
کاظم نیکخواه جفت پاهایش را توی یک کفش کرده و با اصرار عجیبی خواهان اخراج ما از حزب کمونیست کارگری است. چپ و راست هر کجا که یادداشتی میگذارد سعی میکند که فراموش نکند این خواست عمیقا “کمونیستی” خود را یکبار دیگر تکرار کند.
تصور میکند اگر چماق اخراج را بالای سر مشتی کمونیست با سابقه که عمری در راه اهداف خود تلاش کرده اند، بگیرد میتواند آنها را مرعوب کند . دوست دارم در مقابل این کمپین لجن پراکنی و هتک حرمت چند تا نکته را ذکر کنم.
ما همانطور که تا بحال نشان داده ایم، تسلیم این جو شانتاژ و هتک حرمت نخواهیم شد و به این سطح از برخورد نزول نخواهیم کرد. ما این نوع برخوردها را دون شان جنبش کمونیسم کارگری میدانیم.
رفیق کاظم نیکخواه چپ و راست میگوید که “اشتباه” کردیم که علی جوادی و این رفقا را به حزب راه دادیم. واقعا مضحک است. گویا حزب کمونیست کارگری ملک شخصی ایشان و یک فرقه است. من متوجه ام که در یک فرقه مذهبی، قاعد اعظم چنین حق و حقوقی دارد. اما انتظار چنین رفتار و عملکردی در یک حزب کمونیستی کارگری واقعا تعجب آور است. ظاهرا این رفیق عزیز فراموش کرده اند که عضویت در حزب کمونیست کارگری بر اساس درخواست متقاضی و قبول برنامه و اساسنامه حزب صورت میگیرد. شاید کاظم فراموش کرده است که حتی منصور حکمت شرط دو توصیه نامه را هم برای عضویت در حزب کنار گذاشت. این سیاست گوشه ای از تلاش منصور حکمت برای تبدیل حزب کمونیست کارگری به یک حزب سیاسی تمام عیار بود. سیاستی که کاظم و برخی دیگر از رفقا در تلاشند تا سنگ روی سنگ آن باقی نگذارند.
واقعیت این است که حزب کمونیست کارگری حزب تمام کمونیستها و مارکسیستها و کارگران سوسیالیستی و انسانهای آزادیخواه و برابری طلبی است که میخواهند جامعه را از شر مصائب آن خلاص کنند. مصایبی که ناشی از حاکمیت نظام سرمایه داری است. این حزب کاظم نیکخواده و خط سیاسی و رفتار سیاسی ایشان نیست. این حزب را منصور حکمت بنیان گذاشت. سیاستهای پایه ای آن کمونیسم بنیانهای این حزب را تشکیل میدهند. مشکل این است که سیاستهای امروزی این خط با آن سیاستها در تناقض است. مشکل شما کاظم جان اینجاست.
بعلاوه، گیرم که ما را اخراج کنید، آیا فکر میکنید که مشکل تناقض شما با خط پایه ای کمونیسم کارگری در این حزب حل خواهد شد. دوستان گرامی راه حل شما وجود ما فقط نیست، خط سیاسی است که شما با خود حمل میکنید. این خط است که هر دوره آنتی تز خودش را بر مبنای اصول پایه ای کمونیسم کارگری شکل میدهد. یک لحظه به تاریخ حزب کمونیست ایران بعد از خروج کمونیسم کارگری از این حزب نگاه کنید، چه می بینید؟ در هر دوره جریانی به جدال خط ناسیونالیستی و سازشکار حاکم در این حزب میرود.
کاظم گرامی لطفا این واقعیات را ببینید. این تاریخ را خط شما نمیتواند با تلاش برای مرعوب کردن و اخراج کردن و ممنوع التصویر و مقاله کردن حل کند. راه اصولی تری وجود دارد. به اصول پایه ای کمونیسم کارگری تکیه کنید. این توصیه ما به شما است
