با فاصله کمی پس از پایان نمایش انتخاباتی یک واژه در دو جا به کار برده شد که دقت در آن خالی از لطف نیست. آن واژه “مبارزه طبقاتی” بود.
روحانی در سخنرانی پیروزیش به “مردم” اطمینان داد “هیچ کس نمیتواند آنها را به “ورطه نزاعهای بیهوده طبقاتی” بکشاند!
همان روز سعید برزین تحلیلگر بی بی سی هم حکومت اسلامی را مطمئن کرد که دنبال کردن “مبارزه طبقاتی در داخل کشور” جایی در “هدف اکثر رای دهندگان” ندارد!البته ظاهرا هر دو خطاب به رئیسی صحبت میکنند. ظاهرا این آخوند که خود بر راس اختاپوس سرمایه داری به نام آستان قدس رضوی نشسته است واقعا میخواسته بر کوره “مبارزه طبقاتی” بدمد که شکر خدا برطرف شده است!
اما در این قالب و ظاهر دارند دلواپسی مشترکشان در باره یک حقیقت سیاسی را نشان میدهند: اینکه زیر پوست این همه کشاکش سیاسی و اجتماعی کمشکش عمیقتری میان طبقات در جریان است که حتی در جریان یک نمایش دورن حکومتی هم دست از سرحکومت – و البته بی بی سی – برنمیدارد.
و این اتفاقا نگرانی مشترک ولی فقیه و دار و دسته اش با خود روحانی ودار و دسته اش هم هست. با این تفاوت که هر کدام فکر میکنند خودشان و جناحشان بهتر میتوانند مبارزه طبقاتی را مهار کنند. اصولا یک علت اصلی شکافهای سیاسی درون حکومتی هم همین ترس از گسترش و رادیکال شدن مبارزه طبقات پایین علیه طبقات بالاست. این چشم انداز تیره یک منشاء اصلی نزاعهای درون حکومتی است.
هم جناح اصلاح طلب و هم بی بی سی که نقش رسانه خارج کشوری این جناح را ایفا میکند خوب میدانند که جریان عمیق مبارزه طبقاتی حتی در سیرک سیاسی به نام انتخابات هم دست از سرحکومت بر نمیدارد. یک طرف این مبارزه طبقاتی اکثریت عظیم جامعه، جمعیت بزرگ طبقه کارگر و میلیونها شهروندی قرار گرفته اند که برای حقوق انسانیشان می جنگند و در طرف دیگر هم حکومت اسلامی با همه جناحهایش قرار دارند که همراه بی بی سی همیشه و در هر لحظه نگران تعرض نهایی این اکثریت به نظم موجود هستند.
در همان مقاله این دلواپسی بوضوح اعلام میشود: پیروزی روحانی در مقابل رییسی نشانگر این است که “مردم به استمرار وضع موجود با تغییر حساب شده رای دادند.” چرا؟ به این خاطر که “کار مملکت به آشوب نکشد.” به نظر میرسد این فقط سران حکومت اسلامی نیستند که از کابوس ۸۸ خواب راحتی ندارند. بی بی سی هم هشت سال است که خواب راحتی ندارد.
دلنگرانی حکومتیها از “آشوب” کاملا قابل فهم است چون موضوع و هدف اصلی آن “آشوب” هستند. اما دلنگرانی بی بی سی هم به این خاطر است که خود در به خون کشیدن انقلاب ۵۷ توسط خمینی و راه انداختن بساط حکومت اسلامی نقش جانانه ای داشته است. بی بی سی دارد فرزندی را تر و خشک میکند که برای تولدش خود ماهها بیخوابی کشیده است!
