دوست عزیز،
با سلام مجدد. ضمیمه این نامه خطوط پیشنهادى در مورد بیانیه اپوزیسیون ایران در قبال سناریوى سیاه در کشور را فرستاده‌ام. نظرات من و حزب ما در مورد این مسأله در نوشته‌هاى مختلفى بویژه در چند شماره اخیر انترناسیونال چاپ شده. از آن جمله است مقالات “رؤیاهاى ممنوع مجاهد” در انترناسیونال ١۵، قطعنامه‌ها و مصوبات مختلف دفتر سیاسى و پلنوم کمیته مرکزى و بالأخره مطلب سناریوى سیاه، سناریوى سفید- بحثى پیرامون روند اوضاع سیاسى در ایران در آخرین شماره انترناسیونال. همانطور که در آن نوشته‌ها میبینید مسأله جلوگیرى از افغانستان و یوگسلاوى شدنِ ایران یک مشغله جدّى ماست. به یک معنى در رابطه با اپوزیسیون ایران ما مینیمالیست هستیم. دنبال جبهه واحد و آلترناتیو حکومتى و غیره نیستیم. همین که کارى کنیم که اینها فردا مردم را خانه خراب و آواره نکنند و از “مناطق آزاد”شان موشک اسکاد به صفِ نان و حیاطِ کودکستانها شلیک نکنند بنظر ما دستاورد مهمى خواهد بود. از طرف دیگر تحقق همین انتظار حداقل با توجه به اوضاع جهان امروز و سیر احتمالى اوضاع انرژى و تلاش زیادى را میطلبد و زندگى آدمهاى زیادى را تحت تأثیر قرار میدهد.
چرا سناریوى سیاه را محتمل میدانیم. بگذار تلگرافى بعضى فاکتورها را ذکر کنم.
١- جمهورى اسلامى رژیم سلطنت نیست که ذوب بشود. حتى در صورت سرنگونى رژیم چندین جریان مذهبى و فالانژ مسلّح، بالنسبه قوى و کینه‌توز و ضد جامعه از آن باقى میماند که در سطح کل منطقه موجودیت دارند و میتوانند مدتها در صحنه یک جدال تروریستى و نظامى باقى بمانند. به این جماعات باید فالانژهاى اپوزیسیون نظیر مجاهدین، آریایى‌هاى از مُخ آزاد، ارتشى‌ها و نظامى‌هاى آوانتوریست و از قَلّاده گریخته، دستجات وابسته به قدرتهاى بین‌المللى و منطقه‌اى (کنتراهاى رنگارنگ) که بعنوان آس‌هاى سیاسى و نظامى براى امتیاز گرفتن این قدرتها از هم عمل خواهند کرد و غیره را افزود. تراشیدن هویتهاى دینى و قومى و ملّى قُلابى که به جان هم انداختنشان هم به چند تا ژورنالیست با شَرَف احتیاج دارد… بد نیست بدانى بعد از جریان قزوین، یک رادیوى ایرانى در سوئد مصاحبه‌اى با آقاى حاج سید جوادى بعنوان یک “قزوینى” بعمل آورد و از ایشان درباره تاریخ قزوین و سابقه تضادهاى قزوین و زنجان سؤالاتى کرد که ایشان هم در همین ظرفیت جواب فرمودند.
٢- با جریانات بعد از جنگ سرد کلاً فلسفه حکومت و مبانى دولت ملى (کشورى) و همینطور فُرم حکومتى در خیلى از مناطق و کشورها به یک مسأله مفتوح تبدیل شده و تعیین تکلیف آن هم به میدان جنگ احاله داده شده. دنیا هم مُبصرى ندارد که اخطارى بدهد و کسى را به کارى وادارد.
٣- صحنه رقابتهاى بین‌المللى و منطقه‌اى میان قدرتها باز شده، توافقات قدیمى بى‌معنى شده و دعوا کردنشان سر نفوذ در ایران جاى تردید ندارد، در نتیجه یک رکن جنگ داخلى بعدى در ایران، این رقابتها خواهد بود. یک نگاه به بوسنیا و مسأله آمریکا و اروپا و یا عراق، افغانستان و کردستان این را دقیقا نشان میدهد.
۴- با هر زد و خورد و کش و قوسى پس از سرنگونى رژیم که بیش از چند ماه طول بکشد، قطعا غرب رأسا فکرى بحال ثبات در خوزستان و کرانه شمالى خلیج میکند. امکان حضور نظامى غرب و سازمان ملل در بخشى از ایران ابدا کم نیست.
به هر حال طرح ما اقدامى در جهت متوجه کردن مردم و اپوزیسیون به این مخاطرات و ساختن ترمزها و موانعى بر سر راه یک سناریوى سیاه است. واضح است که این علاج قطعى قضیه نیست و ما به سهم خودمان داریم خودمان را براى هر چه قوى‌تر ظاهر شدن در آن شرایط شیر تو شیر و کنار زدن اوباش سیاسى و نظامى از زندگى مردم آماده میکنیم. اما این طرح امروز براى کمک به اجتناب از آن سناریوست.
بنظر من شما با توجه به تماستان با شاخه‌هاى مختلف اپوزیسیون این امکان را دارید که این ایده و طرح را در یک سلسله ارتباطات حضورى با جریانات مهم اپوزیسیون از طیفهاى مختلف به کرسى بنشانید. ما هر کمکى از دستمان برمیآید میکنیم. اما این را هم میدانیم که جلو افتادن رسمى ما و تداعى شدن علنى این طرح با ما ممکن است آدمها و جریاناتى را که فرهنگ سیاسى مناسبى ندارند، رَم بدهد. نمیدانم این کار چقدر آلترناتیو طرحهاى خودتان است و چقدر مکمّل آن. به هر حال اینها نکاتى است که میتوانیم حضورى یا تلفنى در موردش صحبت کنیم.
از نظر نحوه عملى جلو بردن این طرح توجه‌ات را به یک قرار داخلى دفتر سیاسى حزب جلب میکنم که ضمیمه است. نکته‌اى که باید اینجا اضافه کنم این است که طرح علنى این اقدام، ولو از جانب شما در سمینار هویّت ملّى و هر تریبون علنى دیگر، اگر با صحبتهاى مقدماتى‌اى با نیروهاى سیاسى مختلف و سونداژ نظرات آنها متکى نباشد میتواند باعث موضعگیریهاى بیهوده امتناع‌گرانه بعضى جریانات شود. ریش و قیچى دست شماست، اما توصیه شخصى من این است که قبل از طرح علنى بحث، این ایده را با جریانات اصلى اپوزیسیون طرح کنید و کارى کنید که خود را از ابتدا دخیل احساس کنند.
از قول من به دوستان دیگر سلام برسانید. بعد از مطالعه این اسناد میتوانیم صحبتى بکنیم.
با آرزوى موفقیت
منصور حکمت
٢٨ اوت ٩۵
سناریوى سیاه، سناریوى سفید- بحثى پیرامون روند اوضاع سیاسى در ایران- منصور حکمت
